نور گمشده کهکشان از یک منبع عجیب و غریب می آید!

تحقیقات گسترده از فضای خالی بین ستاره ها که پلی پیچیده شده از هیدروژن و هیلیوم است می تواند بعنوان یک نور سنج دقیق مورد استفاده قرار گیرد.در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله اختر فیزیک دانشمندان دریافتند که نور کهکشان های شناخته شده و اختروش ها به اندازه کافی نزدیک نیست،تا مشاهدات بین کهکشانی هیدروژن را شرح بدهد ، تفاوت خیره کننده 400 درصد است.اختلاف چهار صد در صد چیزی است که واقعا اشتباه است.اما آن چیزی که ما فکر می کنیم در باره جهان می دانیم درست نیست.

این مثل این است که شما در یک اتاف بزرگ روشن هستید ولی وقتی به اطراف نگاه می کنید تنها چند لامپ چهل واتی می بینید.همه این نورها از کجا می آیند؟این از سر شماری ما گم شده است.

شگفت انگیز هست که این عدم تطابق تنها در نزدیکی به نظر می رسد برای مطالعات کیهانی خوب است.زمانی که تلسکوپ ها بر کهکشان هایی در میلیاردها سال نوری تمرکز کردند تا جهان را در میلیارد ها سال قبل ببینند همه چیز اضافی به نظر می رسد.این حقیقت جهان اولیه را اداره می کند ولی قسمتی از پازل که سقوط کرده دانشمندان را به تعجب واداشت.
نور شامل فتون های انرژی ماورا بنفش هستند که قادر به تبدیل به فتون های الکتریکی خنثی اتم هیدروژن در شارژ الکتریکی یون ها هستند.دو منبع ناشناس برای یونیزه کردن فوتون ها وجود دارد: کوازارهای انرژی داده شده توسط گاز داغی هستند به به درون سیاهچاله های پرجرم با جرم میلیون ها برابر خورشید سقوط می کنند و دومی ستاره های جوان داغ هستند.

مشاهدات مشخص کرد که یون های فتون از ستاره های جوان اکثر توسط گاز در کهکشان های داغ جذب می شوند و بنابر این هیچ وقت از اثر بین کهکشانی هیدروزن نمی توانند فرار کنند.اما تعدادی از کوازار ها کمتر از مقداری هستند که نور مورد نیاز را تولید کنند.

در هر صورت محاسبات از نور کهکشان ها و کوازار ها بسیار دور است،یا آنجا تعدادی از منابع فتون شناخته نشده وجود دارد.دانشمندان نور گم شده را بحران زیر ساختی فوتون می نامند.

عدم تطابق از ادغام مقایسه شبیه سازی های ابر رایانه ها از گاز بین کهکشانی و مشاهدات اخیر هابل شبیه سازی های جاداده شده زیبا از جهان اولیه و داده های جاداده شده زیبای محلی اجازه می دهد که فرض کنیم این نور اضافی واقعا وجود دارد و واقعا اینجاست.این ممکن است که شبیه سازی ها حقیقتی که موجب شگفتی است را منعکس کنند.زیرا هیدروژن بین کهکشانی اجزایی از جهان اولیه است که ما فکر می کنیم به خوبی درک کرد ایم.

تصویر یک ابر نو اختر نوع 1a را نشان می کند که از کل کهکشان درخشان تر است و در میلیاردها سال نوری قابل مشاهده است.پرژه کیهان شناسی راه هایی را برای یافتن ابر نواختر نوع اول و اندازه گیری گسترش جهان که منجر به کشف ماده تاریک می شود را رهبری می کند.

ترجمه از رامین فخاری