همنشینی فروغ و هیتلر در تهران!

آقا چند تا نادون رو با ملت سربلندمون قاطي نكنين

نخواستم بنویسم ولی چکار کنم دست خودم نیست . با اجازه اگه اشکالی نداشته باشه .

عشق زیبای هیتلر و همسرش

اوا براون Eva Braun» تنها چند ساعت همسر قانونی هیتلر بود و در کنار او وارد تاریخ شد.
«اوا» ششم فوریه سال ۱۹۱۲ در مونیخ به دنیا آمد و کار پدرش «تدریس» بود. وی ۱۳ سال عکاس و مستخدم هیتلر بود. هیتلر ۲۹ اپریل اورا زوجه قانونی خود کرد و روز بعد هر دو خودکشی کردند و اجساد آنان را در کنار هم آتش زدند تا به دست سربازان شوروی نیافتند.اوا براون منشی عکاسخانه ای در مونیخ بود که هیتلر از دیرزمان مشتری آن بود و در آنجا باهم آشنا شده بودند. وی بعدا کار چاپ عکسها را بر عهده گرفت و چون روی عکسهای هیتلر بیش از اندازه دقت می کرد مورد توجه او قرار گرفت. در سال ۱۹۳۲ هنگامی که «اوا» ۲۰ ساله بود، هیتلر از وی خواست که باهم زندگی کنند و «اوا» با وجود مخالفت پدرش دعوت هیتلر را که هنوز یک مقام حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (نازی) بود پذیرفت و از آن پس تا آخرین لحظه عمر با هم بودند.
هیتلر «اوا» را در امور دولتی و سیاست مداخله نمی داد و به ندرت اورا در مراسم با خود می بُرد.علاقه هیتلر به «اوا» وقتی بیشتر شد که پس از نجات هیتلر از یک توطئه ژنرالها، «اوا» در نامه ای که به او نوشت با جملاتی زیبا وفاداری همیشگی خودرا اعلام داشت.
هیتلر مایل به بردن «اوا» با خود به پناهگاه زیرزمینی نبود که «اوا» گفت که مایل است با او بمیرد.سی ام آوریل سال ۱۹۴۵ که پناهگاه هیتلر از نزدیک زیر آتش ارتش سرخ بود هیتلر پیش از آن که با شلیک گلوله خودکشی کند به «اوا» داروی کشنده داد تا خودرا بکشد و وصیت کرد که پس از مردن، اجساد آنها را با بنزین آتش بزنند. با وجود این، سربازان شوروی بقایای اجساد نیمسوخته را به دست آوردند. «اوا» تنها ۳۳ سال عمر کرد..

اووووو اووووو تزای روشنفکری،دیگه نبینم به ملت سربلند و همیشه در صحنه توهین بشه

فلسطینی ها هم قدرت دستشون بیفته خودشون یه پا فاشیستن . مگر نه اینکه محمود عباس گفته بود جلوی گسترش تشیع را بگیرید؟ مگر نه اینکه خالد مشعل گفت اردوغان رهبر مسلمین جهانه؟ مگر نه اینکه همین چند وقت پیش چند تا از کشته های فلسطینی با پرچم داعش تشییع شد؟ مگر نه اینه چندی قبل یک جاسوس اسرائیل را به فجیع ترین شکل ممکن با بستن پشت موتور سیکلت و کشیدن توی خیابون اعدام نکردن ؟

خاطرات سفر به ایتالیا

آنچه مرا به رفتن از اینجا و زندگی در یک کشور دور و بیگانه تشویق و ترغیب می‌کرد، میل به دیدن چیزهای تازه و لمس کردن زندگی‌ها، شادی‌ها و لذات رنگین‌تری نبود.

آن‌روزها من در غاری زندگی می‌کردم که در ظلمت آن، راه فرار به‌ طرف روشنایی را گم کرده بودم. در روح من هیچ چیز جز تاریکی و سرگردانی مطلق حکومت نمی‌کرد و وقتی دست‌هایم را دراز می‌کردم، هیچ‌چیز که دست‌هایم را پر کند و عطش جستجو را در روحم فرو نشاند، در اطرافم وجود نداشت.

فشار زندگی، فشار محیط، و فشار زنجیرهایی که به‌دست و پایم بسته بود و من با همۀ نیرویم برای ایستادگی در مقابل آنها تلاش می‌کردم، خسته و پریشانم کرده بود.
فروغ