آنچه زنان مبتلا به سرطان رحم باید بدانند

مقدمه

اين كتابچه اطلاعات مهمي دربارة سرطان رحم ارائه مي دهد. در ايالات متحده امريكا سرطان‌ رحم شايع ترين سرطان‌ دستگاه توليد مثل زنانه مي باشد. سرطان رحم 6/0 كل سرطان‌هاي زنان را در اين كشور شامل مي‌شود.

اين كتابچه حاوي اطلاعاتي دربارة علل احتمالي، علائم، تشخيص و درمان سرطان رحم بوده و همچنين به بيماران و خانواده و دوستان آنان براي درك بهتر و مقابله با اين بيماري كمك مي‌كند.
نتايج تحقيقات اطلاعات ما را در مورد سرطان رحم افزايش داده است. دانشمندان دربارة كشف علل بروز آن بيشتر تلاش مي‌كنند. آنها راه هاي جديدي براي پيشگيري، شناسائي ، تشخيص و درمان اين بيماري شناسائي مي‌كنند.

تحقيقات به بهبود كيفيت زندگي بيماران و كاهش شانس مرگ ناشي از بيماري كمك كرده‌ است.

رحم

رحم قسمتي از سيستم توليد مثل زنانه مي باشد. آن عضوي مياني تهي و گلابي شكل است. جايي كه بچه در آن رشد مي‌كند. رحم در لگن مابين مثانه و ركتوم قرار دارد. قسمت پائيني و باريك رحم دهانه رحم است. قسمت مياني وسيع نيز ‌تنه يا جسم رحم مي باشد. سرگنبدي شكل رحم فوندوس يا قعر رحم است. لوله‌هاي فالوپ از طرفين سر رحم به سمت تخمدان‌ها كشيده شده‌اند.
جدار رحم دولايه بافتي دارد. لايه داخلي يا پوشاننده كه آندومتريوم ناميده مي شود و لايه خارجي كه بافت عضلاني بوده و ميومتريوم ناميده مي‌شود.
در زنان در سن باروري، لايه پوشاننده رحم هر ماه جهت آمادگي براي حاملگي رشد كرده و ضخيم مي‌شود. اگر زن حامله نشود لايه ضخيم و خوني از طريق واژن به بيرون از بدن جريان مي‌يابد اين جريان قاعدگي ناميده مي‌شود.

رحم و ضمائم مربوطه

سرطان چيست؟

سرطان گروهي از بيماري ‌هاي مرتبط است. همه سرطان‌ها از سلول‌ها كه واحد سازنده بدن هستند، شروع مي‌شوند. سلول ها بافت را مي‌سازند و بافت‌ها اعضاي بدن راتشكيل مي دهند. بطور طبيعي سلول‌ها رشد كرده و براي تشكيل سلول‌هاي جديد كه بدن به آنها احتياج دارد، تقسيم مي‌شوند. وقتي سلول‌ها پير مي‌شوند مي‌ميرند و سلول‌هاي جديد جاي آنها را مي‌گيرند.
گاهي اوقات اين روند معكوس‌ مي‌شود. سلول‌هاي جديد هنگامي‌كه بدن به آنها نياز ندارد، تشكيل مي‌شوند و سلول‌هاي پير هنگامي‌كه بايد بميرند، از بين نمي روند.. اين سلول‌هاي اضافي توده بافتي تشكيل مي دهند كه غده يا تومور ناميده مي‌شود.
تومورها مي‌توانند خوش‌خيم يا بدخيم باشند.
تومورهاي خوش‌خيم
سرطاني نيستند. پزشكان معمولاًُ مي‌توانند آنها را بردارند. سلول‌هاي تشكيل دهنده تومورهاي خوش‌خيم به ساير قسمت‌هاي بدن پخش نمي‌شوند. در بيشتر موارد تومورهاي خوش‌خيم بعد از برداشته شدن عود نمي‌كنند. مهم تر اين‌كه تومورهاي خوش‌خيم ندرتاً تهديد كننده زندگي هستند.

تومورهاي خوش‌ خيم رحم

فيبروئيدها تومورهاي خوش خيم شايعي هستند كه در عضلات رحم رشد مي‌كنند. بطور عمده زنان، ممكن است فيبروئيد هاي متعددي در يك زمان داشته باشند فيبروئيد‌ ها سرطاني‌ نمي‌شوند .وقتي زني يائسه مي‌شود گاهي اوقات فيبروئيدها كوچك تر شده و از بين مي‌روند. معمولاً فيبروئيد ها علامتي ايجاد نمي‌كنند و نياز به درمان ندارند اما بسته به اندازه و موقعيت‌ خود، فيبروئيدها مي توانند باعث خونريزي، ترشح واژينال و تكرر ادراري شوند. زنان داراي اين علائم بايستي توسط پزشك ويزيت شوند. اگر فبيرونيد موجب خونريزي شديد شده و يا اعضاي مجاور را تحت فشار قرار داده و منجر به درد شود، پزشك درمان جراحي يا ساير درمان‌ها را پيشنهاد مي‌كند.
‌ آندومتريوز حالت خوش خيم ديگري است كه رحم را متأثر مي‌سازد و در زنان 30-40 ساله بويژه زناني كه حاملگي نداشته‌اند بيشترين شيوع را دارد. آن زماني رخ مي‌دهد كه بافت‌‌ها و متريوم در بيرون رحم و در اعضاي مجاور رشد مي كنند. اين حالت ممكن است باعث دوره‌هاي قاعدگي دردناك، خونريزي واژينال غيرطبيعي و گاهي اوقات توانايي از دست دادن باروري (توانايي‌ بارور شدن) شود ، اما باعث بروز سرطان نمي‌شود . زنان مبتلا به آندومتريوز توسط هورمون يا جراحي درمان مي‌شوند.

هيپرپلازي آندومتريوم افزايش تعداد سلول‌هاي پوشاننده رحم است. آن سرطاني نبوده و گاهي اوقات به سمت سرطاني شدن پيش مي‌رود. دوره‌هاي قاعدگي سنگين، خونريزي بين دوره‌هاي ماهانه و خونريزي بعد از يائسگي، از علائم شايع هيپرپلازي هستند هيپرپلازي اغلب بعد از سن 40 سالگي شايع است. براي جلوگيري از سرطاني شدن هيپرپلازي آندومتر، توصيه پزشكان جراحي براي برداشتن رحم (هيستركتومي) بوده و درمان هورموني (پروژسترون) و معاينات پي‌گيري منظم را نيز توصيه مي‌كنند.

‌ تومورهاي بدخيم

سرطاني هستند. عموماً بسيار خطرناك بوده و ممكن است تهديد كننده زندگي باشند. سلول‌هاي سرطاني به بافت‌ها و اعضاي مجاور حمله كرده و به آنها آسيب مي‌رسانند. هم چنين سلول‌هاي سرطاني مي‌توانند از تومور بدخيم جدا شده و وارد جريان خون‌ يا سيستم لنفاوي مي‌شوند. و اين چگونگي انتشار سلول‌هاي سرطاني از تومور اصلي (اوليه) براي تشكيل تومورهاي جديد در اندام هاي ديگر مي‌باشد. انتشار سرطان متاستاز ناميده ديده مي‌شود.
هنگامي‌كه سرطان رحم به بيرون رحم انتشار مي‌يابد (متاستاز) سلول‌هاي سرطاني اغلب در عقده‌هاي لنفاوي و اعصاب و عروق خوني مجاور يافت مي‌شوند. اگر سرطان به عقده‌هاي لنفاوي برسد، سلول‌هاي سرطاني مي‌توانند به ديگر عقده‌هاي لنفاوي در ساير اندام ها نظير ريه، كبد و استخوان‌ها نيز انتشار يابند. وقتي سرطان از محل اصلي به ساير قسمت‌هاي بدن پخش مي‌شود ، تومور جديد همان نوع سلول‌هاي غيرطبيعي را دارد و به همان نام تومور اوليه ناميده مي‌شود. براي مثال اگر سرطان‌ رحم به ريه منتشر شود سلول‌هاي سرطاني در ريه در حقيقت سلول‌هاي سرطاني رحم هستند و بيماري، سرطان رحم متاستاتيك ريه ناميده مي‌شود نه سرطان ريه و به عنوان سرطان رحم درمان مي‌شود..
پزشكان گاهي اوقات تومور جديد را بيماري دوردست مي‌نامند. شايع ترين نوع سرطان‌ رحم كه از لايه پوشاننده رحم (آندومتر) شروع مي‌شود، سرطان آندومتريال يا سرطان رحم ناميده مي‌شود. در اين كتابچه، ما از اصطلاح سرطان رحم براي اشاره به سرطاني كه از آندومتر شروع مي‌شود استفاده كرده ايم.

نوع متفاوتي از سرطان بنام ساركوما‌ي رحم، از عضلات منشأت مي‌گيرد. سرطاني كه از دهانه رحم شروع مي‌شود نيز نوع متفاوتي از سرطان است. در اين كتابچه ،در مورد ساركوم رحم يا سرطان دهانه رحم بحث نمي‌شود .

عوامل خطر (ريسك فاكتور ها)

چه كسي در خطر است. هيچ كس علت واقعي بروز سرطان رحم را نمي‌داند با وجود اين واضح است كه اين بيماري مسري نبوده و هيچ كس نمي‌تواند سرطان را از ديگري بگيرد. زناني كه دچار اين بيماري مي‌شوند نسبت به ديگر زنان عوامل خطر معيني دارند. عامل خطر چيزي است كه شانس شخص را براي پيشرفت به سمت بيماري‌ افزايش مي دهد. اغلب زناني كه عوامل خطر شناخته شده‌ دارند دچار سرطان رحم نمي‌شوند و بسياري از افرادي هم كه اين بيماري را دارند هيچ يك از اين عوامل خطر را ندارند. پزشكان ندرتأ مي‌توانند توضيح دهند كه يك زن مبتلا به سرطان رحم مي‌شود ولي ديگري نمي شود.

نتايج مطالعات عوامل خطر زير را مطرح مي‌كنند :

-‌ سن سرطان رحم عمدتا در زنان بالاي 50 سال رخ مي‌دهد.
-‌ هيپرپلاري آندومتر خطر بروز سرطان رحم در زنان مبتلا به هيپرپلازي آندومتر بيشتر است.
-‌ درمان جايگزيني هورمون براي كنترل علائم يائسگي و جلوگيري از استئوپروز (پوكي استخوان) و كاهش خطر بيماري قلبي و سكته مغزي استفاده مي‌شود. زناني كه از استروژن بدون پروژسترون استفاده مي‌كنند خطر بيشتري براي ابتلا به بيماري دارند. به نظر مي‌رسد استفاده طولاني مدت و با دوز بالاي استروژن، اين خطر را افزايش مي‌دهد. زناني‌ كه از تركيب استروژن و پروژسترون استفاده مي‌كنند ،خطر كمتري براي ابتلا به سرطان رحم نسبت به كساني‌كه فقط از استروژن استفاده مي‌كنند، دارند. پروژسترون از رحم حفاظت مي‌كند. زنان بايد در مورد فوايد و خطرات درمان جايگزين هورموني با پزشك خود صحبت كنند . هم‌چنين كنترل منظم در حين گرفتن درمان، احتمال اين كه پزشك بتواند سرطان رحم را در مراحل اوليه تشخيص دهد، بهبود مي‌دهد.
-‌ چاقي و حالات مرتبط بدن مقداري از استروژن خود را در بافت چربي مي‌سازد و به اين علت است كه زنان چاق نسبت به زنان لاغر در بدن خود مقادير بالاي استروژن دارند. مقادير بالاي استروژن، شايد علت ابتلاي اغلب زنان چاق به سرطان رحم ‌باشد. خطر اين بيماري همچنين در زنان مبتلا به ديابت يا فشار خون بالا (شرايطي كه در بسياري از زنان چاق ايجاد مي‌شود) افزايش مي‌يابد.

-‌ مصرف تاموكسي‌فن زناني‌كه داروي تاموكسي‌فن براي پيشگيري يا درمان سرطان پستان، دريافت مي‌كنند خطر افزايش يافته‌اي براي سرطان رحم دارند. اين خطر به نظر مي‌رسد در ارتباط با اثر استروژن مانند اين دارو، بر روي رحم مي‌باشد. پزشكان زناني را كه تاموكسي فن دريافت مي كنند، براي علائم و نشانه هاي افزايش احتمالي سرطان رحم، بررسي مي كنند. منافع تاموكسي‌فن براي درمان سرطان پستان نسبت به خطر آن براي ايجاد ساير سرطان‌ها بيشتر است. هر زني‌كه مي‌خواهد تاموكسي‌فن مصرف نمايد، بايد در مورد سابقه پزشكي شخصي و خانوادگي و نگراني‌هاي خود با پزشك صحبت كند.

-‌ نژاد زنان سفيد‌پوست احتمال بيشتري براي ابتلا به سرطان رحم نسبت به زنان آفريقايي آمريكايي‌تبار دارند.

-‌ سرطان روده بزرگ زناني‌كه مشكل قابل توارث سرطان روده بزرگ را داشته باشند، در خطر بيشتري از نظر پيشرفت به سمت سرطان رحم نسبت به ساير زنان مي باشند.

ساير عوامل خطر با طول مدتي كه بدن زن با استروژن مواجه بوده است، مرتبط مي باشند. زناني‌كه زايمان نكرده‌اند، شروع قاعدگي در سنين خيلي پايين و يا زناني كه دير هنگام يائسه شده اند، در معرض مواجهه طولاني با استروژن بوده و خطر بيشتري براي ابتلا دارند.

زنان با عوامل خطر شناخته شده و افرادي كه دربارة سرطان رحم نگران هستند بايستي از پزشك خود دربارة علائم قابل جستجو و تعداد دفعات كنترل منظم، سوال كنند .توصيه پزشك بر پايه سن، سابقه پزشكي و ساير عوامل خواهد بود.


علائم و نشانه ها

سرطان رحم معمولاً بعد از يائسگي رخ مي‌دهد اما ممكن است در حول و حوش زمان يائسگي هم ايجاد شود. خونريزي واژينال غيرطبيعي، شايع‌ترين علامت سرطان رحم است. خونريزي ممكن است به صورت جريان آبكي و رگه‌هاي خوني كه به تدريج حاوي خون بيشتري مي‌شود، رخ دهد.
زنان نبايد فرض كنند كه خونريزي غيرطبيعي قسمتي از يائسگي است. در صورت وجود هر كدام از علايم زير، بايد به پزشك مراجعه شود :
-‌ ترشح‌ يا خونريزي واژينال غيرطبيعي
-‌ ادرار كردن سخت يا دردناك
-‌ درد در هنگام نزديكي
-‌ درد در ناحيه لگن

اين علائم ممكن است ناشي از سرطان و يا ساير عوامل داراي خطر كمتر ، باشد. اغلب اوقات آنها از علايم بروز سرطان‌ نيستند اما تنها پزشك براي اطمينان ،مي‌تواند اين را مطرح نمايد.

‌ تشخيص

اگر زن علائمي دارد كه سرطان‌ رحم را تأييد مي كند پزشك نشانه‌هاي عمومي سلامتي را كنترل مي‌كند. پزشك ممكن است آزمايشات ادرار و خون درخواست نمايد. همچنين ممكن است معاينات و آزمايشات توصيه شده بعدي را درخواست نمايد.

-‌ معاينه لگني زنان براي كنترل واژن، رحم و مثانه و ركتوم معاينه لگني مي‌شوند. پزشك اين اعضا را از نظر وجود توده‌ و يا تغيير در شكل يا اندازه‌ لمس مي‌كند. براي ديدن قسمت بالاي واژن و دهانه رحم، پزشك وسيله اي بنام اسپكولوم را داخل واژن وارد مي‌كند.

-‌ آزمايش پاپ‌اسمير پزشك سلول‌هايي را از دهانه رحم و قسمت فوقاني واژن جمع مي‌كند. آزمايشگاه طبي براي سلول‌هاي غيرطبيعي آن‌را كنترل مي‌كند. هر چند آزمايش پاپ اسمير مي‌تواند سرطان دهانه رحم را شناسايي ‌كند ولي سلول‌هاي داخل رحم معمولاً در اين آزمايش ديده نمي‌شوند. اين دليلي است كه پزشك نمونه‌هايي از سلول‌هاي قسمت داخلي رحم را از طريق بيوپسي جمع آوري مي‌كند.

-‌ سونوگرافي ترانس‌ واژينال پزشك وسيله‌اي را وارد واژن مي كند.اين وسيله امواج صوتي پرفركانس در رحم ايجاد مي‌كند. الگوي اكوهايي (برگشت صدا) كه آنها توليد مي كنند، تصويري را تشكيل مي دهد. اگر آندومتر خيلي ضخيم به نظر برسد، پزشك مي‌تواند بپوپسي انجام دهد.
-‌ بيوپسي پزشك نمونه اي از بافت پوشاننده رحم را برمي‌دارد. اين كار معمولاً در مطب پزشك انجام مي‌شود . با اين حال در برخي موارد، نياز به انجام اتساع و كورتاژ( كورتاژ تشخيصي ) مي باشد. كورتاژ تشخيصي معمولاً در همان روز عمل جراحي و تحت بيهوشي در بيمارستان انجام مي‌شود. آسيب‌شناس بافت را براي كنترل از نظر وجود سلول هاي سرطاني، هيپرپلازي و ساير حالات، آزمايش مي‌كند. براي مدت كوتاهي بعد از بيوپسي ، برخي از زنان درد و خونريزي واژينال دارند.
در صورت نياز به بيوپسي، ممكن است از پزشك خود سوالات زير را بپرسيد :

-‌ چه نوع بيوپسي خواهم داشت؟ چرا؟

-‌ آن چه مدت طول خواهد كشيد؟ آيا به من آسيب مي‌رساند؟

-‌ بعد از چه مدت ،من از نتايج با اطلاع خواهم شد؟

-‌ آيا خطراتي وجود دارد؟ شانس بروز عفونت و خونريزي بعد از بيوپسي چقدر خواهد بود؟
-‌ اگر سرطان داشته باشم چه كسي درباره درمان با من صحبت خواهد كرد؟ و چه موقع؟

تعيين مرحله بيماري

در صورت تشخيص سرطان رحم ، پزشك نياز دارد مرحله بيماري و يا وسعت آن را براي طراحي بهترين برنامه درماني، تعيين نمايد. تعيين مرحله بيماري كوششي دقيق براي اطلاع از انتشار سرطان است. و اينكه انتشار در كدام قسمت بدن رخ داده است. پزشك ممكن است آزمايشات ادرار و خون و عكس‌برداري سينه درخواست نمايد و نيز ممكن است انجام ساير عكس برداري‌ها، سي تي‌اسكن، سونوگرافي و MRI (تصويربرداري مغناطيسي) و يا مشاهده روده بزرگ (كولونوسكوپي و سيگموئيد سكوپي) لازم باشد.

در اغلب موارد، قابل اعتمادترين راه تعيين مرحله بيماري برداشتن رحم (هيستركتومي) است. بعد از اينكه رحم برداشته شد جراح به جستجوي نشانه‌هاي واضحي كه حاكي از تهاجم سرطان به عضله رحم باشد مي پردازد. جراح همچنين عقده‌هاي لنفاوي و ساير اعضاي لگن را براي نشانه‌هاي سرطان ممكن است كنترل كند. آسيب‌شناس از ميكروسكوپ جهت معاينه رحم و ساير بافت هاي برداشته شده توسط جراح، استفاده مي‌كند.

اشكال عمده هر مرحله از بيماري عبارت است از :

مرحله I : سرطان تنها در تنه رحم بوده و در دهانه رحم نيست.
مرحله II : سرطان از تنه رحم به دهانه رحم منتشر شده است.
مرحله III : سرطان به بيرون رحم منتشر شده اما به خارج لگن (به مثانه و ركتوم) منتشر نشده است. عقده‌هاي لنفاوي لگن، حاوي سلول‌هاي سرطاني هستند.
مرحله IV : سرطان به داخل مثانه و ركتوم منتشر شده و يا فراتر از لگن يا به ساير قسمت‌هاي بدن منتشر شده است.

درمان

بسياري از زنان مي‌خواهند در تصميم‌گيري دربارة مراقبت پزشكي خود نقش فعالي داشته باشند. آنها مي‌خواهند همه چيز را دربارة بيماري خود يا انتخاب‌هاي درماني بدانند. با وجود اين شوك و اضطرابي كه افراد بعد از تشخيص سرطان احساس مي‌كنند ،فكر كردن دربارة مواردي را كه آنها مي‌خواهند از پزشك خود بپرسند، سخت مي‌كند. تهيه فهرستي از سؤالات ،قبل از ملاقات با پزشك، اغلب كمك كننده است .براي كمك به يادآوري آنچه كه پزشك مي‌گويد، بيمار مي‌تواند يادداشت بردارد يا دربارة استفاده از ضبط صوت سوال كند. برخي زنان هم چنين مي‌خواهند يكي از اعضاي خانواده يا دوستان هنگامي كه با پزشك صحبت مي‌كنند با آنان باشد و يا براي شركت در بحث ،يادداشت برداري نمايد .

پزشك ممكن است بيمار را به پزشكي كه در درمان سرطان تخصص دارد( انكولوژيست ) ارجاع دهد و يا اين كه بيمار براي يك مرجع درماني از پزشك خود پرسش نمايد . درمان معمولاً چند هفته بعد از تشخيص شروع مي‌شود و زمان مورد نياز براي صحبت با پزشك دربارة انتخاب‌هاي درماني و يادگيري بيشتر در مورد سرطان رحم، وجود خواهد داشت.
‌ آمادگي براي درمان

انتخاب درمان بستگي به اندازة تومور، مرحله‌ بيماري، تأثير هورمون هاي زنانه بر رشد تومور و درجه تومور دارد. درجه بيماري بيان مي‌كند كه دقيقاً سلول‌هاي سرطاني، تا چه اندازه شبيه سلول‌هاي طبيعي هستند و اين كه سرطان احتمالاً با چه سرعتي رشد مي‌كند. سرطان‌هاي درجه پايين، احتمالاً رشد و انتشار آهسته‌تري نسبت به سرطان‌هاي درجه بالا دارند. پزشك، ساير عوامل همانند سن و سلامت عمومي زن را نيز در نظر مي‌گيرد.

برخي سوالاتي كه ممكن است از پزشك خود داشته باشيد:

-‌ چند نوع سرطان رحم دارم؟ آيا سرطان منتشر شده است؟ مرحله بيماري چيست؟
-‌ آيا به آزمايشات بيشتري براي كنترل از نظر انتشار بيماري دارم؟ درجه تومور چيست؟
-‌ انتخاب هاي درماني براي من كدام است ؟ كداميك را براي من توصيه مي‌كنيد؟ چرا؟
-‌ فوايد مورد انتظار درمان ها چيست؟ هزينه درمان چيست؟

-‌ خطرات و عوارض جانبي هر درمان كدام است؟
-‌ چقدر درمان بر روي فعاليت هاي طبيعي زندگي اثر خواهد گذاشت؟ چه مدت بايستي كنترل منظم شوم؟
-‌ آيا كارآزمايي باليني (مطالعة تحقيقي) مناسب براي من وجود دارد؟

افراد نياز ندارند يك باره همه سوالات خود را بپرسند يا همه جواب ها را بفهمند. آنها شانس‌هاي ديگري براي پرسش از پزشك خود براي توضيح مسائلي كه واضح نيست و پرسش براي اطلاعات بيشتر، خواهند داشت.

روش‌هاي درماني

زنان مبتلا به سرطان رحم انتخاب‌هاي درماني متعددي دارند. اغلب آنان توسط جراحي درمان مي‌شوند. برخي هم راديوتراپي مي‌شوند. تعداد كمي از زنان هورمون درماني شده و برخي بيماران تركيبي از اين درمان‌ها را مي‌گيرند. پزشك بهترين شخصي است كه انتخاب‌هاي درماني را توصيف كرده و در مورد نتايج مورد انتظار درماني بحث مي كند. فرد مي‌تواند دربارة مشاركت در يك كارآزمايي باليني(كه يك مطالعه تحقيقي روش جديد درماني است) با پزشك خود صحبت ‌كند. كارآزمايي باليني يك انتخاب مهم براي زنان در همه مراحل سرطان رحم مي‌باشد.
اغلب زنان مبتلا به سرطان رحم، براي برداشتن رحم (هيستركتومي) از طريق برش در شكم ،جراحي مي‌شوند.

پزشك هر دو لوله فالوپ و نيز تخمدان‌ها را برمي‌دارد (اين عمل سالپنگوافوركتومي دو طرفه ناميده مي‌شود).

پزشك هم‌چنين عقده‌هاي لنفاوي نزديك تومور را بر مي‌دارد تا آنها را از نظر وجود سرطان‌ مشاهده كند. اگر سلول‌هاي سرطاني به عقده‌هاي لنفاوي رسيده باشند اين به اين معناست كه بيماري به ساير قسمت‌هاي بدن نيز پخش شده است. اگر سلول‌هاي سرطاني به فراتر از آندومتر منتشر نشده باشند نياز به درمان ديگري نخواهد بود. مدت اقامت در بيمارستان از چند روز تا يك هفته متغير است.

برخي سوالاتي كه فرد ممكن است از پزشك خود دربارة جراحي داشته باشد :
-‌ من چه نوع جراحي خواهم داشت؟
-‌ چه احساسي بعد از جراحي خواهم داشت؟

-‌ در صورت درد، چه كمكي دريافت خواهم نمود؟

-‌ ‌چه مدت در بيمارستان بستري خواهم شد؟

-‌ آيا بعد از عمل جراحي عوارض دراز مدت خواهم داشت؟
-‌ چه موقع قادر به از سر گرفتن فعاليت‌هاي روزمره زندگي خواهم بود؟
-‌ آيا جراحي‌ بر زندگي جنسي من تأثير خواهد گذاشت؟
-‌ آيا كنترل‌هاي منظم موردنياز خواهد بود؟

در راديوتراپي، اشعه‌هاي با انرژي بالا براي از بين بردن سلول‌هاي سرطاني مورد استفاده قرار مي‌گيرد .همانند جراحي، راديوتراپي يك درمان موضعي بوده و تنها سلول‌هاي سرطاني در ناحيه تحت درمان را متأثر مي‌كند.

اغلب زنان مبتلا به سرطان رحم در مرحله I ، II و يا III هر دو درمان جراحي و راديوتراپي را دريافت مي‌كنند. اغلب بيماران راديوتراپي قبل از جراحي را براي كوچك شدن تومور و يا راديوتراپي بعد از جراحي را براي نابود كردن سلول‌هاي سرطاني باقي مانده در ناحيه، دريافت مي‌كنند.
همچنين پزشك ممكن است درمان‌هاي راديوتراپي را براي تعداد كمي از زنان كه كانديد جراحي نيستند، توصيه كند.

پزشكان از دو نوع درمان راديوتراپي براي درمان سرطان رحم استفاده مي‌كنند :

راديوتراپي (تشعشع) خارجي

در درمان راديوتراپي خارجي، يك دستگاه بزرگ در خارح از بدن براي دادن اشعه به ناحيه تومور استفاده مي شود. بيمار به صورت سرپايي به يك بيمارستان يا كلينيك مراجعه كرده و 5 روز در هفته براي چندين هفته راديوتراپي خارجي دريافت مي‌كند. اين برنامه به حفاظت سلول‌هاي سالم و بافت ها بوسيله انتشار به بيرون، دوز كلي اشعه كمك مي‌كند.

راديوتراپي داخلي

در راديوتراپي داخلي، لوله كوچكي محتوي ماده راديواكتيو از طريق واژن وارد شده و در موضع‌ براي چند روز باقي مي‌ماند. در طي درمان، شخص در بيمارستان بستري مي‌شود.
براي محافظت ديگران از مواجهه‌ با اشعه، بيمار قادر به داشتن همراه (و ملاقات كننده‌ ها) نخواهد بود و يا تنها ملاقات كوتاهي خواهد داشت. هنگامي كه مواد كاشتني برداشته مي‌شوند فرد در بدن خود راديو ‌اكتيويته نخواهد داشت. اغلب بيماران به هر دو نوع راديوتراپي نياز دارند.
سؤالاتي كه افراد در مورد راديوتراپي مي‌توانند از پزشك خود داشته باشند:

-‌ هدف از درمان چيست؟
-‌ چقدر اشعه داده خواهد شد؟
-‌ آيا نياز به بستري بيمارستاني دارم؟ براي چه مدت؟
-‌ چه موقع درمان شروع شده و چه موقع خاتمه مي‌يابد؟
-‌ چه احساسي طي درمان خواهم داشت؟
-‌ آيا درمان، عوارض جانبي دارد؟
-‌ چه مراقبتي در طول درمان از خود، مي‌توانم انجام دهم؟
-‌ چطور خواهم فهميد كه درمان مؤثر بوده است؟
-‌ آيا در طي درمان قادر به ادامه فعاليت‌هاي عادي زندگي خود خواهم بود؟
-‌ درمان، چقدر زندگي جنسي مرا تحت تأثير قرار مي‌دهد؟
-‌ آيا ملاقات هاي پي‌گيري لازم است؟

درمان هورموني شامل موادي است كه از رشد سلول‌هاي سرطاني با استفاده از هورمون‌ها (كه آنها براي رشد خود از آنها بهره مي‌گيرند)، جلوگيري مي‌كند. هورمون ها‌ به گيرنده‌هاي هورموني مي‌چسبند و باعث تغيير در بافت رحم مي‌شوند. قبل از شروع درمان، پزشك آزمايش گيرندة هورموني را درخواست مي‌كند. اين آزمايش كه اختصاصي بافت رحم مي باشد به پزشك در مورد درك حضور گيرنده‌هاي استروژن و پروژسترون كمك مي‌كند. اگر بافت، گيرنده داشته باشد بيمار به احتمال زياد به درمان هورموني پاسخ مي‌دهد. به درمان هورمونال، درمان سيستميك نيز گفته مي‌شود زيرا به سلول‌هاي سرطاني به صورت سرتاسري اثر مي‌گذارد. معمولاً درمان هورموني يك نوع پروژسترون است كه به صورت قرص مصرف مي‌شود.

پزشك از درمان هورموني براي زنان مبتلا به سرطان رحم كه انجام درمان جراحي و راديوتراپي در آنها مقدور نيست، استفاده مي‌كند. ممكن است پزشك از درمان هورموني در مبتلايان به سرطان رحم كه انتشار بيماري به ريه يا ساير مناطق دوردست بدن در آنها صورت گرفته است، استفاده نمايد. همچنين زناني كه سرطان رحم در آنها عود كرده است، اين درمان داده مي‌شود.
سؤالاتي كه فرد مي‌تواند از پزشك خود دربارة درمان هورموني بپرسد :
-‌ چرا من به اين درمان نياز دارم؟
-‌‌ نتايج آزمايش هورموني گيرنده‌ها، چه مي‌باشد؟
-‌ چه مدت اين درمان را خواهم گرفت ؟
-‌ آيا عوارض جانبي خواهم داشت؟ براي كاهش اين عوارض چه كاري مي توانم انجام دهم؟


‌ عوارض جانبي درمان

به دليل اينكه درمان سرطان ممكن است به سلول‌ها و بافت‌هاي سالم آسيب برساند بنابراين گاهي اوقات، عوارض جانبي ناخواسته‌اي ايجاد مي‌شود. اين عوارض جانبي بستگي به عوامل متعددي از قبيل نوع و وسعت درمان دارد. عوارض‌ جانبي ممكن است براي هر فرد مشابه نباشد و آنها ممكن است از يك دوره درماني به دورهاي ديگر تغيير كنند . قبل از شروع درمان پزشكان و پرستاران عوارض جانبي احتمالي و چگونگي كمك به برخورد با آنها را، توضيح مي‌دهند.
جراحي
بعد از هسيتركتومي، فرد معمولاً مقداري درد و احساس خستگي دارد. اغلب زنان فعاليت هاي عادي زندگي خود را طي 8-4 هفته بعد جراحي از سر مي‌گيرند. برخي ممكن است نياز به زمان بيشتر از آن ،داشته باشند.
برخي زنان مشكلاتي نظير تهوع و استفراغ بعد از جراحي دارند و برخي ممكن است مشكلات مثانه و روده داشته باشند. پزشك ممكن است در ابتدا رژيم محدوديت دريافت مايعات، تجويز نموده و به تدريج غذاهاي جامد تجويز نمايد.
زناني‌كه هيستركتومي شده اند دوره‌هاي قاعدگي نداشته و ديگر حامله نخواهند شد. هنگامي كه تخمدان‌ها برداشته شوند يائسگي رخ مي‌دهد. گر گرفتگي و ساير علائم يائسگي كه با جراحي ايجاد مي‌شوند ممكن است شديدتر از مواردي باشند كه با يائسگي طبيعي ايجاد مي‌شوند.


درمان جايگزيني هورموني ( HRT)
اين درمان اغلب در زناني كه سرطان رحم نداشته‌اند براي برطرف كردن اين مشكلات تجويز مي‌شود. با وجود اين ،پزشكان معمولاً استروژن را به كساني كه سرطان رحم داشته‌اند تجويز نمي‌كنند. از آنجايي كه استروژن عامل خطر براي اين بيماري است پزشكان ،اغلب اين نگراني را دارند كه استروژن ممكن است باعث عود سرطان رحم شود.
برخي پزشكان معتقدند شواهد علمي دربارة افزايش خطر عود سرطان توسط استروژن وجود ندارد. براي برخي زنان، هسيتركتومي بر نزديكي جنسي اثر مي‌گذارد .يك زن ممكن است احساس فقدان داشته باشد و اين امر ممكن است نزديكي را مشكل كند. در ميان گذاشتن اين احساس با شريك جنسي ، ممكن است كمك كننده باشد.
‌ راديوتراپي
عوارض جانبي درمان راديوتراپي عمدتاً به دورة درماني و قسمتي از بدن كه تحت درمان است، بستگي دارد. عوارض جانبي شايع شامل خشكي، قرمزي پوست و از دست دادن مو در ناحيه درمان شده، از دست دادن اشتها و خستگي شديد است. برخي زنان ممكن است خشكي، خارش- ضخيم شدن و احساس سوزش در واژن داشته باشند. راديوتراپي همچنين مي‌تواند باعث اسهال يا تكرر و ناراحتي ادراري شود ممكن است تعداد گلبول‌هاي سفيد خون كه از بدن در برابر عفونت محافظت مي‌كنند، كاهش يابد.

پزشكان به بيماران خود توصيه مي‌كنند در طي راديوتراپي تماس جنسي نداشته باشند. با وجود اين بيشتر بيماران به فعاليت‌هاي جنسي چند هفته بعد از اتمام درمان، برمي‌گردند. پزشك و پرستار ممكن است راه هايي را براي برطرف كردن ناراحتي واژن مرتبط با درمان، توصيه نمايند.
‌ درمان هورموني

در اين درمان ، برخي عوارض جانبي ايجاد مي‌شوند. زناني‌كه پروژسترون مي‌گيرند احتباس مايعات ، افزايش اشتها و افزايش وزن دارند .زناني‌كه هنوز قاعده مي‌شوند ممكن است تغييراتي در دوره ماهانه آنها رخ دهد.
‌ تغذيه

افراد در طي درمان سرطان، نياز به تغذيه مناسب دارند. آنها نياز به كالري و پروتئين‌ كافي براي پيشبرد بهبودي، بدست آوردن قدرت و داشتن وزن سالم دارند. تغذيه مناسب ،به افراد مبتلا به سرطان كمك مي‌كند احساس بهتر و انرژي بيشتري داشته باشند. بيماران ممكن است احساس كنند در صورتي كه دچار ناراحتي يا خستگي باشند. هم‌چنين عوارض‌ جانبي درمان نظير كم‌اشتهايي، تهوع و استفراغ مي‌تواند خوردن را مشكل كند. طعم غذاها ممكن است متفاوت بنظر برسد. پزشك، كارشناس تغذيه يا ساير فراهم‌كنندگان مراقبت سلامت مي‌توانند به بيماران درباره راه هاي حفظ تغذيه سالم، توصيه هاي لازم را بنمايند.


‌ مراقبت‌ هاي پي گيري

مراقبت هاي پي گيري بعد از درمان، در سرطان رحم مهم است. زنان نبايد دربارة صحبت در مورد پي گيري با پزشك خود درنگ كنند. كنترل منظم باعث مي‌شود هر تغييري در سلامتي مورد توجه قرار گيرد. هر مشكلي كه گسترش مي‌يابد بايستي هر چه سريع تر يافته و درمان شود. كنترل منظم ممكن است شامل معاينه بدني، لگني، عكس‌برداري ساده و آزمايشات آزمايشگاهي باشد.
سيستم هاي حمايتي

زندگي با بيماري مهمي نظير سرطان، ساده نيست. برخي افراد براي سازش با جنبه‌هاي علمي و رواني اين بيماري نياز به كمك دارند. گروه هاي حمايتي كمك كننده مي‌باشند. در اين گروه‌ ها، بيماران و اعضاي خانواده آنان در مورد تأثير روش‌هاي درماني و سازش با بيماري، با هم تبادل نظر مي‌كنند. بيماران ممكن است براي پيدا كردن گروه حمايتي با اعضاي تيم مراقبت بهداشتي صحبت كنند.
براي يك زن طبيعي است كه دربارة اثرات سرطان رحم و درمان آن بر روي فعاليت‌ جنسي خود نگران باشد. او ممكن است بخواهد دربارة عوارض جانبي ممكن و اينكه آيا اين عوارض دايمي خواهند بود يا گذرا، با پزشك خود صحبت كند. به نظر مي‌رسد براي يك زن و شريك جنسي وي صحبت دربارة احساسات‌ و كمك به يكديگر براي يافتن راه هايي براي نزديكي مناسب در طي درمان و بعد درمان، مي تواند كمك كننده باشد. افرادي كه با سرطان زندگي مي‌كنند ممكن است دربارة سربار بودن براي خانواده خود ، نگه داشتن شغل و كنار آمدن با فعاليت‌هاي روزانه زندگي خود نگران باشند. همچنين نگراني درباره مراقبت‌ و درمان، عوارض جانبي، بستري در بيمارستان و هزينه‌هاي پزشكي شايع هستند. پزشكان ، پرستاران و ديگر اعضاي تيم مراقبت سلامت به پرسش‌هايي دربارة درمان، كار و ساير فعاليت‌ها پاسخ مي‌دهند.

ملاقات با مددكار اجتماعي ، مشاور يا افراد مذهبي مي‌تواند براي افرادي كه مي‌خواهند در مورد احساس‌خود صحبت كرده و نگراني‌هايشان را بيان كنند،% مفيد مي‌باشد. اغلب مددكار اجتماعي مي‌تواند منابعي براي كمك مالي، نقل و انتقال ، مراقبت‌ منزل و يا حمايت عاطفي پيشنهاد كند.
بيماراني‌كه در فعاليت‌هاي تحقيقي شركت مي‌كنند شانس اول را براي سود بردن از درمان‌هايي كه در مطالعات اوليه قول آنها داده شده بود، را دارند. آنها هم‌چنين سهم مهمي در علم پزشكي بوسيله كمك به پزشكان براي يادگيري بيشتر در مورد بيماري دارند. اگر چه اين مطالعات برخي خطرات را به همراه دارند ولي محققين دقت زيادي را براي حفاظت افراد شركت‌كننده بكار مي‌گيرند.

اصطلاحات


فوندوس : قسمت بزرگي از يك عضو توخالي كه در دورترين نقطه از محل عضو مي‌باشد.
درجه : درجه يك عضو بستگي دارد به اينكه سلول‌هاي سرطاني زير ميكروسكوپ چگونه به نظر مي‌رسند و با چه سرعتي تومور رشد و پخش مي‌شود.

درمان هورموني : درماني كه هورمون ‌ها را اضافه كرده ، مسدود مي‌كند و يا بر مي دارد. در شرايط خاص نظير (ديابت، يائسگي) هورمون‌ها براي تطابق با سطح پايين هورمون، داده مي‌شوند. براي كاهش يا توقف رشد سرطان‌هاي خاص (نظير سرطان‌ پروستات يا پستان) هورمون‌هاي صناعي يا ساير داروها ممكن است براي مسدود كردن هورمون‌‌هاي طبيعي بدن تجويز شوند. برخي مواقع جراحي براي برداشتن غده اي كه هورمون‌ خاصي را مي‌سازد، لازم است. همچنين درمان هورموني، درمان درون‌ريز نيز ناميده مي‌شود.

گيرنده هورمون : يك پروتئين در سطح سلولي است كه به هورمون‌هاي اختصاصي متصل مي‌شود. هورمون باعث تغييرات متعددي در سلول مي‌شود.

آزمايش‌ گيرنده هورمون : يك آزمايش براي اندازه‌گيري مقدار پروتئين‌هاي خاص كه گيرنده‌هاي هورموني ناميده مي‌شوند. در بافت‌هاي سرطاني، هورمون‌ مي‌تواند به اين پروتئين‌ها بچسبد. يك سطح بالاي گيرنده هورموني به اين معني است كه هورمون‌ به رشد سرطان كمك مي‌كنند.
درمان جايگزيني هورمون (HRT ): هورمون‌ها (استروژن- پروژسترون يا هردو ) در زنان بعد از يائسگي براي جايگزيني با هورمون‌هاي ديگري كه بوسيله تخمدان‌ها ساخته نمي‌شوند، داده مي شوند. همچنين درمان هورمون‌ يائسگي ناميده مي‌شود.

هيپرپلازي : افزايش غيرطبيعي تعداد سلول‌هاي يك بافت يا عضو.

هيستركتومي : جراحي برداشتن رحم و گاهي اوقات دهانه رحم مي باشد. وقتي رحم و قسمتي از دهانه رحم برداشته مي‌شود هيستركتومي كامل ناميده مي‌شود. وقتي فقط رحم برداشته مي‌شود. هيستركتومي نسبي ناميده مي‌شود.

برش : برشي كه براي انجام جراحي انجام مي‌شود.

راديوتراپي‌ داخلي : فرايندي كه ماده راديواكتيو توسط سوزن‌ها، دانه‌ها، سيم‌ها يا كاتترها مستقيماً داخل يا در مجاور تومور گذاشته مي‌شود. همچنين براكياتراپي و راديوتراپي كاشتني نيز ناميده مي‌شود.

‌ لاپاراسكوپي : وسيله لوله مانند و ظريفي كه براي مشاهده بافت‌ها و اعضاء داخل شكم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. يك لاپاراسكوپ، روشنايي (يك عدسي) براي ديدن داشته. و ممكن است وسيله‌اي براي برداشتن بافت هم داشته باشد.

درمان موضعي : درماني كه بر روي سلول‌ها در تومور و ناحيه نزديك آن اثر مي‌گذارد.

عقده‌هاي لنفاوي:يك توده گرد از بافت لنفي كه بوسيله كپسول بافت همبند احاطه شده است. عقده‌هاي لنفاوي لنف (مايع لنفاوي) را تصفيه كرده و لنفوست‌ها (گلبول‌هاي سفيد خون) را ذخيره مي‌كنند. آنها در مسير عروق لنفاوي واقع شده‌اند. همچنين غدد لنفاوي ناميده مي‌شوند.

سيستم لنفاوي : بافت‌ها و اعضائي كه گلبول هاي سفيد خون را توليد، ذخيره و حمل مي‌كنند با عفونت و ساير بيماري‌ها مبارزه مي‌كنند. اين سيستم شامل مغز استخوان، طحال، تيموس، عقده‌هاي لنفاوي و عروق لنفاوي (شبكه‌ ظريف‌ لوله‌اي كه لنف سلول‌هاي سفيد خون را حمل مي‌كند) مي‌باشد.

تصويربرداري تشديد شده مغناطيسي (MRI) : فرايندي كه در آن از امواج راديويي و يك ميدان قوي مغناطيسي وصل شده به كامپيوتر، براي ايجاد تصوير با جزئيات بالا از نواحي داخل بدن استفاده مي شود. اين تصاوير تفاوت بين بافت طبيعي و بيمار را نشان مي دهد. MRI تصاوير بهتري از اعضاء و بافت هاي نرم نسبت به ساير تكنيك‌ها و اسكن ها نظير سي‌تي‌اسكن و عكس‌برداري ساده‌ را ايجاد مي كند. MRI بويژه در تصويربرداري مغز، ستون فقرات، بافت نرم مفصل و داخل استخوان‌ها مفيد است. همچنين تصويربرداري تشديد شده مغاطيسي هسته‌اي ناميده مي‌شود.
بدخيم (سرطاني) : تومور بدخيم مي‌تواند به بافت‌هاي مجاور حمله كرده و آنها را منهدم نمايد و به ساير بخش‌هاي بدن نيز پخش مي شود.

انكولوژيست باليني: پزشكي كه در تشخيص و درمان سرطان با استفاده از شيمي‌درماني و درمان هورموني بيولوژيك تخصص ديده است. يك انكولوژيست باليني اغلب مهم ترين فراهم‌ آورنده مراقبت بهداشت براي مبتلايان به سرطان مي‌باشد.

يائسگي : دوره‌اي از زندگي كه دوره‌هاي قاعدگي يك زن متوقف مي‌شود. زني يائسه است كه 12 ماه مداوم پريود نداشته باشد. هم‌چنين تغيير در زندگي ناميده مي‌شود.

قاعدگي : تخليه دوره‌اي خون و بافت از رحم. از بلوغ تا يائسگي. قاعدگي حدود 28 روز، هنگامي كه خانم حامله نيست رخ مي‌دهد.

متاستاز دادن : پخش سرطان از يك قسمت بدن به قسمت ديگر است. وقتي سلول‌هاي سرطاني متاستاز داده (پخش‌ شده) و تشكيل تورمورهاي ثانويه را مي‌دهند، سلول‌هاي تومور متاستاتيك شبيه سلول‌هاي تومور اوليه مي‌باشد.

پوكي استخوان(استئوپروز) : حالتي كه با كاهش غلظت استخواني مشخص مي‌شود و باعث مي‌شود استخوان‌ها شكننده باشند.

آزمايش پاپ : عملي است كه در آن سلول‌ها از دهانه رحم براي معاينه زير ميكروسكوپ برداشته مي‌شوند و براي شناسائي سرطان و تقسيم‌‌هايي كه ممكن است به سمت سرطاني شدن پيش روند، استفاده مي‌شود. همچنين حالات غير سرطاني (نظير عفونت و التهاب را نشان مي‌دهد )پاپ اسمير نيز ناميده مي‌شود..

آسيب‌‌شناس : پزشكي كه بيماري‌ها را با مطالعه سلول‌ها و بافت‌ها در زير ميكروسكوپ تشخيص مي‌دهد.

تومور اوليه : تومور اصلي

پروژسترون : نوعي هورمون ساخته شده بوسيله بدن كه در دوره‌هاي قاعدگي و حاملگي نقش ايفا مي‌كند .همچنين در آزمايشگاه ساخته مي‌شود. ممكن است به عنوان نوعي كنترل تولد يا درمان ناهنجاري‌هاي قاعدگي، نازائي، علائم يائسگي يا ساير حالات استفاده شود.

راديوتراپي : استفاده از اشعه‌هاي ايكس پرانرژي، اشعه گاما، نوترون‌ها و ساير منابع جهت كشتن سلول‌هاي سرطاني و كوچك كردن تومور. راديوتراپي ممكن است از دستگاهي خارج از بدن ( راديوتراپي خارجي) يا از ماده راديواكتيو گذاشته شده در بدن در نزديكي سلول‌هاي تومور (راديوتراپي داخلي) تشعشع يابد.

در درمان راديوتراپي سيستميك از ماده راديواكتيو نظير آنتي‌بادي مونوكلونال نشان‌گذاري شده كه در بدن چرخش مي‌كند، استفاده مي‌شود.

عوامل خطر(ريسك فاكتورها) : چيزي كه باعث افزايش پيشرفت يك بيماري مي‌باشد. بعضي از مثال‌هاي عوامل‌ خطر براي سرطان شامل سن، سابقة فاميلي مثبت براي بعضي سرطان‌ها، استفاده از سيگار ، عادات غذايي، چاقي، تحرك كم، در معرض اشعه قرار گرفتن، يا در معرض ساير موادي كه باعث بروز سرطان مي‌شود و برخي از تغييرات خاص ژنتيكي مي‌باشد.
سالپنگوافوركتومي : برداشتن تخمدان‌ها و لوله‌هاي رحمي

ساركوما :سرطان استخوان، غضروف، چربي، عضله، عروق‌ خوني يا ساير بافت‌هاي همبندي و حمايتي.

سيگموئيدسكوپي : معاينه روده بزرگ انتهايي و تحتاني بوسيله سيگموئيدسكوپ كه در داخل ناحيه معقد قرار دارد. يك سيگموئيدسكوپ وسيله لوله مانند نازكي است كه لنز‌ها و چراغي براي ديدن دارد. همچنين ممكن است وسيله‌اي براي برداشتن‌ بافت‌ها داشته باشد تا در بيرون از محيط بدن زير ميكروسكوپ مورد بررسي قرار گيرد.

‌ اسپكولوم : وسيله‌اي براي گشاد كردن يك سوراخ در بدن تا ديدن داخل آن آسان تر باشد.
‌ مرحله : ميزان پيشرفت يك سرطان در بدن مي‌باشد. معمولاً براساس اندازة تومور، گرفتاري غدد لنفاوي و ميزان گسترش سرطان از مكان اوليه تومور به بافت هاي ديگر بدن مي‌باشد. دانستن مرحله بيماري براي طرح‌ريزي بهترين درمان، مهم مي‌باشد.

‌‌ جراحي : عملي براي برداشتن يا ترميم بخشي از بدن يا فهميدن اين كه چه بيماري وجود دارد.
‌ نشانه‌ بيماري : يك راهنما براي نشان دادن اين كه فردي بيماري خاص دارد. بعضي از مثال‌هاي نشانه‌ها شامل سردرد، تب، خستگي، تهوع و استفراغ و درد مي‌باشد.

تاموكسي‌فن : داروئي كه براي درمان انواع خاص سرطان پستان خانم‌ها و آقايان بكار مي‌رود. همچنين براي پيشگيري از سرطان پستان خانم‌هايي كه سرطان‌ مجاري پستاني دارند و در معرض پيشرفت به سوي سرطان پستان هستند بكار ميرود. همچنين در درمان انواع ديگر سرطان‌ها در دست تحقيق است. اين دارو اثر هورمون‌ استروژن در پستان مهار مي‌كند. به خانواده‌اي از دارويي تعلق دارد كه استروژن ناميده مي‌شود.

بافت : گروهي از لايه‌هاي سلولي كه با هم كار مي‌كنند تا يك عملكرد خاصي داشته باشد.
لوسمي (سرطان‌ خون) : سرطاني است كه از بافت‌ سازنده خون نظير استخوان شروع مي‌شود. باعث مي‌شود مقدار زيادي‌ از سلول‌هاي خوني غيرطبيعي ايجاد و وارد گردش خون شوند. لنفوم و ميلوم مولتيپل سرطان‌هايي هستند كه از سيستم ايمني شروع مي‌شوند.
دهانه رحم : انتهاي تحتاني و باريك رحم كه كانال‌هايي بين رحم و واژن مي‌سازد.

شيمي‌درماني : درمان با داروهايي كه سلول‌هاي سرطاني را نابود مي كنند.

كارآزمايي باليني : يك نوع مطالعه تحقيقي است كه چگونگي كاركرد روش هاي پزشكي جديد را در افراد آزمايش مي‌كند.اين مطالعات روش‌هاي جديد غربال گري، پيشگيري يا درمان يك بيماري را آزمايش‌ مي‌كنند، مطالعات باليني نيز ناميده مي‌شوند.

كولونوسكوپي : معاينه داخل روده بزرگ با استفاده از كولونوسكوپ كه از طريق مقعد وارد مي‌شود. يك كولونوسكوپ وسيله ظريف و لوله مانند با يك روشنائي و عدسي براي ديدن مي‌باشد.
‌سي‌تي‌اسكن : اسكن توموگرافي كامپيوتري مي‌باشد. يك سري از عكس‌ها با جزئيات ريز از داخل بدن كه از زواياي مختلف گرفته مي‌شود. تصاوير بوسيله كامپيوتري كه به دستگاه اشعه ايكس وصل است، ايجاد مي‌شود.

‌ اتساع و كورتاژ(كورتاژ تشخيصي) : عملي براي برداشتن بافت از كانال دهانه رحم يا پوشش داخلي رحمي است. دهانه رحم را گشاد كرده (بزرگ كردن) و يك كورت (وسيله قاشقي شكل) براي برداشتن بافت‌ وارد رحم مي‌شود. همچنين دبلاتاسيون و كورتاژ ناميده مي‌شود.
آندومتريوز : يك حالت خوش‌خيم كه در آن بافتي كه شبيه بافت آندومتر به نظر مي‌رسد در محل غيرطبيعي در شكم رشد مي‌كند.

آندومتريوم : لايه بافتي كه رحم را مي‌پوشاند.

راديوتراپي (تشعشع) خارجي : راديوتراپي كه از يك دستگاه با اشعه‌هاي باانرژي بالا براي سرطان‌ استفاده مي‌كند. پرتوتابي خارجي نيز ناميده مي‌شود.

‌ باروري : توانايي بچه‌دار شدن

فيبروئيد : تومور خوش‌خيم عضله صاف و معمولاً در رحم يا دستگاه گوارش است. هم‌چنين ليوميوم ناميده مي‌شود. فردي كه مي‌خواهد در كارآزمايي باليني مشاركت نمايد بايد با پزشك خود صحبت نمايد. او ممكن است بخواهد در مورد نيازهاي زن مبتلا به سرطان صحبت كند.

شكم : ناحيه‌اي از بدن كه حاوي لوز‌المعده، معده، روده، كبد، مثانه و ساير اعضاي بدن است.
بيهوشي : داروها يا موادي كه ممكن است باعث كاهش احساس يا هوشياري شوند. بي‌حسي موضعي باعث كاهش حس در قسمتي از بدن مي‌شود. بيهوشي عمومي باعث به خواب رفتن يك فرد مي‌شود.

‌ خوش‌خيم (غيرسرطاني) : تومورهاي خوش‌خيم ممكن است بزرگ شوند اما به ساير قسمت‌هاي بدن پخش نشوند.
درمان بيولوژيك : درمان براي تحريك يا تقويت توانايي سيستم ايمني براي مقابله با سرطان، عفونت و ساير بيماري ‌ها. همچنين براي كاهش عوارض‌ جانبي خاصي كه ممكن است بوسيله برخي درمان‌هاي سرطان‌ ايجاد شود، استفاده مي‌شود. ايمنوتراپي، بيوتراپي و درمان تغيير دهنده پاسخ‌ زيستي نيز ناميده مي‌شود.
‌ بيوپسي : برداشتن سلول‌ها يا بافت‌ها براي آزمايش بوسيله آسيب‌‌شناس است. آسيب‌شناس ممكن است بافت را زير ميكروسكوپ مطالعه كند يا ساير آزمايشات را بر روي سلول‌ها يا بافت‌ها انجام دهد. هنگامي كه تنها يك نمونه بافتي برداشته شده بررسي شود بيوپسي (برشي) ناميده مي‌شود. وقتي كه تمام توده يا ناحيه مشكوك برداشته شود، بيوپسي قطعه‌ا‌ي ناميده مي‌شود. وقتي يك نمونه بافت يا مايع بوسيله يك سوزن برداشته مي‌شود بيوپسي سوزني، بيوپسي ميله‌اي با آسپيراسيون (مكش) ظريف سوزش ناميده مي‌شود.

‌ مثانه : عضوي كه ادرار را نگه‌داري مي‌كند.

‌‌ سرطان : يك اصطلاح براي بيماري‌هايي است كه در آن سلول‌ها بدون كنترل تقسيم مي‌شوند. سلول‌هاي سرطاني مي‌توانند به بافت هاي مجاور تهاجم پيدا كنند و از طريق جريان خون يا سيستم لنفاوي به ساير قسمت‌هاي بدن پخش ‌شوند. چندين نوع سرطان وجود دارد. كارسنيوما :سرطاني است كه از پوست با بافتي كه روي اعضاي داخلي بدن را مي‌پوشاند ،شروع مي‌شود. ساركوم : سرطاني است كه از استخوان ،غضروف، چربي، عضله، عروق خوني يا ساير بافت هاي نگه دارنده شروع مي‌شود. تومور : توده غيرطبيعي بافتي كه در اثر تكثير غيرطبيعي سلول‌ها يا عدم مرگ طبيعي آنها اتفاق مي‌افتد. ممكن است خوش‌خيم (غيرسرطاني) يا بدخيم باشد. همچنين نئوپلاسم نيز گفته مي‌شود.

‌ رحم : يك عضو گلابي شكل توخالي كوچك در لگن خانم ها مي‌باشد. عضوي كه داخل آن بچه رشد مي‌كند.

واژينال : كانال عضلاني كه از رحم به طرف خارج بدن گسترش مي‌يابد (همچنين كانال زايماني نيز گفته مي‌شود).

عكس‌برداري با اشعه ايكس : نوعي تشعشع با انرژي بالا مي‌باشد. در دوزهاي كم‌ اشعه‌ايكس براي تشخيص بيماري بوسيله ايجاد تصاوير از داخل بدن بكار گرفته مي‌شود. در دوزهاي بالا براي درمان سرطان بكار مي‌رود.
منبع مورد استفاده :
https://www.cancer.gov/cancertopics/wyntk/ uterus.