۲۲۴ تن آبلیموی تقلبی، محصول کارخانهای مشهور با ۳۰ سال سابقه تولید غیرمجاز!
پارسینه: پایگاه اطلاعرسانی سازمان تعزیزات حکومتی، روز 29 بهمن نوشت: "رئیس شعبه 46 اداره کل تعزیرات استان تهران و سرپرست گشت مشترک این استان با همراهی کارشناسان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و نیروی انتظامی در کارخانه تولید کننده محصولات خانگی، اجرای حکم امحا 224 تن و 400 کیلو آبلیموی تقلبی را آغاز کردند. بنا بر آزمایش های انجام شده توسط بهداشت، آبلیموی کشف شده غیرقابل مصرف انسانی است ."
تا اینجای مطلب، عنصر "بزرگی و فراوانی"، بعنوان یکی از ارزشهای خبری در آن دیده میشود.
224 تن آبلیمو را اگر در بطریهای نیم لیتری هم بریزید، از آنجا که هر لیتر تقریبا برابر با یک کیلوگرم است، معادل 450 هزار بطری میشود.
از آنجا که آبلیمو از آن دست محصولات غذایی است که با وجود دفعات مصرف زیاد، مقدار مصرف آن چندان زیاد نیست، میتوان گفت که این مقدار آبلیمو، نیاز یک شهر را در یک مقطع زمانی پاسخ میدهد. اکنون سوال این است که این حجم حیرتانگیز از کالایی غیرقابل مصرف، چگونه به دور از نظارت ناظران و بازرسان انبار شده است؟
آیا کارخانههایی که با این حجم از تولید و دپو، فعالیت میکنند، نباید یک ناظرِ ولو دورهای از وزارت بهداشت به آنها سر بزند؟ سوال دیگر اینکه این مقدار آبلیموی غیرقابل مصرف قرار بوده در کجا و چگونه توزیع شود؟ سوال بعد اینکه هنگامی که کارشناسان بهداشتی میگویند این محصول قابلیت مصرف انسانی نداشته، منظورشان دقیقا چیست؟
آیا مصرف این محصول باعث بیماری مصرفکنندگان میشده؟ اگر پاسخ مثبت است، چه نوع بیماری با چه شدتی؟ وسرانجام سوال پایانی اینکه وقتی کارخانهای بزرگ و مشهور در تهران چنین وضعیتی دارد، در شهرهای دورافتاده اوضاع چگونه است؟
اما ادامه خبر نکات جالبتری هم دارد؛ اینجا میتوانید ارزش خبری "شگفتی" را به دفعات مشاهده کنید: "تخلف این کارخانه تولیدکننده که با چند عنوان تجاری و بدون مجوزهای لازم بیش از 30 سال اقدام به تولید محصولات غذایی همچون رب گوجه فرنگی، آبلیمو، مربا، آبمیوه و ... میکرده، مهر ماه سال جاری در گشت مشترک کشف و پس از بررسی برابر قانون حکم این پرونده صادر شد."
کارخانهای بزرگ، آنهم در زمینه تولید محصولات غذایی، 30 سال تمام، با چند عنوان تجاری، بدون مجوزهای لازم به تولید مشغول بوده و کسی هم نبوده که بپرسد چه میکنی؟ البته در خبر نیامده که منظور از مجوزهای لازم، آیا مجوزهای بهداشتی هم بوده یا خیر؟
واقعا قابل باور هست که در مدت 30 سال حتی یک بازرس هم به این کارخانه بزرگ سرنزده؟ طبعا چنین گزارهای قابل باور نیست؛ پس باید خبر را اینطور تعبیر کنیم که یک کارخانه بزرگ تولید محصولات غذایی 30 سال تمام بدون مجوزهای لازم فعالیت میکرده و طی این مدت بازرسان را بنوعی درباره تخلف خود، مجاب مینموده؟! با این گزاره، حالا چه اطمینانی به سایر کارخانههای قدیمی و جدید تولید مواد غذایی هست؟
نکته بعد، فاصله زمانی میان کشف تخلف تا صدور حکم است که پنج ماه بطول انجامیده. تخلفی با این عظمت که بازی کردن با جان انبوهی از مردم است، آیا برای صدور حکمش باید 5 ماه زمان صرف شود؟
اما فراز پایانی خبر هم باز یک نکته جالب دارد: "امحاء این آبلیموها از امروز(29 بهمن) آغاز شد؛ اما با توجه به وسعت کالای مکشوفه و خطرات آن برای محیط زیست، مقرر شد که امحاء کامل این کالای غیرقابل مصرف انسانی پس از همفکری با دستگاههای ذیربط به نحو شایسته انجام شود."
یعنی اینکه این مقدار آبلیموی تاریخ گذشته که در کارخانهای مشهور بدون مجوزهای لازم تولید شده، هنوز در جعبههای آماده عرضه به بازار موجود است. امیدواریم "همفکری با دستگاههای ذیربط"، آنقدر طول نکشد که این مقدار محصول که ارزش ریالی بالایی هم دارند، از بیراهههای تخلف، راهی به بازار مصرف بیابند.
مجید رزازی/روزنامه نگار پیشکسوت
224 تن آبلیمو را اگر در بطریهای نیم لیتری هم بریزید، از آنجا که هر لیتر تقریبا برابر با یک کیلوگرم است، معادل 450 هزار بطری میشود.
از آنجا که آبلیمو از آن دست محصولات غذایی است که با وجود دفعات مصرف زیاد، مقدار مصرف آن چندان زیاد نیست، میتوان گفت که این مقدار آبلیمو، نیاز یک شهر را در یک مقطع زمانی پاسخ میدهد. اکنون سوال این است که این حجم حیرتانگیز از کالایی غیرقابل مصرف، چگونه به دور از نظارت ناظران و بازرسان انبار شده است؟
آیا کارخانههایی که با این حجم از تولید و دپو، فعالیت میکنند، نباید یک ناظرِ ولو دورهای از وزارت بهداشت به آنها سر بزند؟ سوال دیگر اینکه این مقدار آبلیموی غیرقابل مصرف قرار بوده در کجا و چگونه توزیع شود؟ سوال بعد اینکه هنگامی که کارشناسان بهداشتی میگویند این محصول قابلیت مصرف انسانی نداشته، منظورشان دقیقا چیست؟
آیا مصرف این محصول باعث بیماری مصرفکنندگان میشده؟ اگر پاسخ مثبت است، چه نوع بیماری با چه شدتی؟ وسرانجام سوال پایانی اینکه وقتی کارخانهای بزرگ و مشهور در تهران چنین وضعیتی دارد، در شهرهای دورافتاده اوضاع چگونه است؟
اما ادامه خبر نکات جالبتری هم دارد؛ اینجا میتوانید ارزش خبری "شگفتی" را به دفعات مشاهده کنید: "تخلف این کارخانه تولیدکننده که با چند عنوان تجاری و بدون مجوزهای لازم بیش از 30 سال اقدام به تولید محصولات غذایی همچون رب گوجه فرنگی، آبلیمو، مربا، آبمیوه و ... میکرده، مهر ماه سال جاری در گشت مشترک کشف و پس از بررسی برابر قانون حکم این پرونده صادر شد."
کارخانهای بزرگ، آنهم در زمینه تولید محصولات غذایی، 30 سال تمام، با چند عنوان تجاری، بدون مجوزهای لازم به تولید مشغول بوده و کسی هم نبوده که بپرسد چه میکنی؟ البته در خبر نیامده که منظور از مجوزهای لازم، آیا مجوزهای بهداشتی هم بوده یا خیر؟
واقعا قابل باور هست که در مدت 30 سال حتی یک بازرس هم به این کارخانه بزرگ سرنزده؟ طبعا چنین گزارهای قابل باور نیست؛ پس باید خبر را اینطور تعبیر کنیم که یک کارخانه بزرگ تولید محصولات غذایی 30 سال تمام بدون مجوزهای لازم فعالیت میکرده و طی این مدت بازرسان را بنوعی درباره تخلف خود، مجاب مینموده؟! با این گزاره، حالا چه اطمینانی به سایر کارخانههای قدیمی و جدید تولید مواد غذایی هست؟
نکته بعد، فاصله زمانی میان کشف تخلف تا صدور حکم است که پنج ماه بطول انجامیده. تخلفی با این عظمت که بازی کردن با جان انبوهی از مردم است، آیا برای صدور حکمش باید 5 ماه زمان صرف شود؟
اما فراز پایانی خبر هم باز یک نکته جالب دارد: "امحاء این آبلیموها از امروز(29 بهمن) آغاز شد؛ اما با توجه به وسعت کالای مکشوفه و خطرات آن برای محیط زیست، مقرر شد که امحاء کامل این کالای غیرقابل مصرف انسانی پس از همفکری با دستگاههای ذیربط به نحو شایسته انجام شود."
یعنی اینکه این مقدار آبلیموی تاریخ گذشته که در کارخانهای مشهور بدون مجوزهای لازم تولید شده، هنوز در جعبههای آماده عرضه به بازار موجود است. امیدواریم "همفکری با دستگاههای ذیربط"، آنقدر طول نکشد که این مقدار محصول که ارزش ریالی بالایی هم دارند، از بیراهههای تخلف، راهی به بازار مصرف بیابند.
مجید رزازی/روزنامه نگار پیشکسوت
حالا اونا 5 ماه طول دادن شما چرا اسم شرکت رو ننوشتین تا اگر محصولشون توی بازار و خونه ها هست اطلاع رسانی کنیم کسی استفاده نکنه؟ لطفاً نام کارخونه را اعلام کنید
همان داستان قبلی بعد از انقلاب جا افتاده شیعه کشی از راههای مختلف است
اگر یک هزارم نظارتی که رو یه حجاب هست رو محصولات غذایی بود اینجور نمی شد . از مسئولین نسبتا محترم خواهشمندیم لازم نیست مارو به زور به بهشت بفرستین ما خودمون قبول داریم سر تا پا گناهیم همین قدر که شما لطف کنید مارو زودتر نکشید ازتون ممنونیم .
اصلا کار تآن درست نیست اسم کارخانه را چرانمی گویید که مردم اگر در منازلشان هست دیگر استفاده نکنند شما خودتان هم دلسوز مردم نیستید
با نگاه کردن به آمار دقیق سرطان و بیماری های مختلف جامعه به نتیجه میرسیم که از نظر تغذیه و الودگی هوا در چه سطحی هستیم.اگر مردم و اوضاع مردم و جان مردم مهم بود ... و مواد مخدر انقدر راحت خرید و فروش نمی شد و ارازل و اوباش به راحتی خفت گیری نمی کردند.....خدا به داد مردم به رسه.خدایا فرج مهدی را برسان.به حق زنان و مردان و کودکان این سرزمین با ابرو