نامه صادق زیباکلام به آیت الله احمد جنتی

متن نامه زیباکلام به این شرح است:

بسمه تعالی
محضر آیت الله احمد جنتی
امام جمعه موقت تهران دامت افاضاته
با سلام و تحیات،بیانات اخیرحضرتعالی در نماز جمعه مبنی بر ابراز سرور و شعف از مرگ ملک عبدالله پادشاه فقید عربستان هم شگفت انگیز بود هم تاسف آور.شگفت انگیز از این بابت که رهبر کشوری فوت می شود و از یکسو رئیس جمهور کشورمان رسما به مردم آنکشور تسلیت گفته و وزیر خارجه مان بمنظور شرکت در مراسم خاکسپاری به آنکشور رفته، و از سوی دیگر جنابعالی بعنوان یکی از رهبران دینی مان آن واقعه را مبارک توصیف نموده و تبریک می گویید. اگر جنابعالی سمت حکومتی نمی داشتید میشد اظهار نظرتان را امری شخصی تلقی نمود.اما تریبون نماز جمعه یک ارگان غیر رسمی حکومتی بشمار می رود.افزون بر آن جنابعالی عضو مجلس خبرگان و در هیات رئیسه آن قرار دارید و شاید از همه مهم تر، دبیر و ریاست شورای نگهبان را هم بر عهده دارید.چگونه می توان اظهارات جنابعالی از تریبون نماز جمعه را صرفا اظهار نظری شخصی تلقی نمود؟

تاسفم از این بابت بود که ما در شرایطی بسر می بریم که ابعاد مناقشات و اختلافات میان تشیع و تسنن از رقابت و تنش های معمولی فراتر رفته و دو سالی می شود که درگیری های رو به تزاید نظامی هم برآن افزوده شده.ما البته در پرتوتئوری های توطئه این معضل را هم با موفقیت بپای "دست های مرموز نفاق افکن" نوشته ایم و هرگز هم از خودمان این سئوال ساده را نپرسیده ایم که "نفاق افکنان موهوم" بکنار، ما خودمان چقدر تلاش کرده ایم که در دام اختلاف افکنی آنان نیافتیم؟ از دید خودمان خیلی تلاش می کنیم که در جهت وحدت گام برداریم. صدها میلیون دلار هر سال خرج همایشهای وحدت و سایراقدامات دیگری که بجراتلاف پول هیچ حاصل دیگری ندارند می کنیم اما در عالم واقعیت نمی خواهیم ببینیم که چگونه با بسیاری از اقداماتمان عملا آب بر آسیاب همان "نفاق افکنان" می ریزیم.

اگر چه بسیار شعار وحدت با برادران اهل سنت می دهیم اما اعمال و رفتارمان با اهل سنت خیلی در جهت وحدت نبوده. چه از بابت رفتاری که با هم میهنان سنی مذهب مان می نماییم؛ چه از بابت آنچه که نسبت صحابه صدیق رسول الله(ص) روا می داریم؛ چه از بابت برخی سریال های تلویزیونی که می سازیم؛ چه از بابت توزیع نا عادلانه سمت های دولتی در میان سنی مذهبان؛ و چه از بابت توهین و استهزاء مرگ ملک عبدالله که سمت رسمی وی "خادم حرمین شریفین" بود و دست کم برای کسری از مردم کشورخودش و اعراب در سایر کشورها از یک جایگاه و احترام دینی برخوردار می بود.

کافیست نگاهی به سایر کشورهای اسلامی نگاهی بیاندازیم.تمامی آنها بالاترین مقامات کشورهایشان را اعزام کرده بودند. صد البته که ملک عبدالله نه جان استوارت میل بود نه نلسون ماندلا. اما و اتفاقا در مجموعه رهبران و شاهزادگان سعودی او اصلاح طلب و میانه رو بود. کافیست او را با برخی از روحانیون و رهبران دیگر سعودی همچون ترکی و یا بندر مقایسه کنیم.

حال که گذشت و رفت اما جناب آیت الله جنتی، گام واقعی( و نه فقط شعارهای بی محتوی) در جهت وحدت شیعه و سنی، و گام در جهت تنش زدایی در منطقه آن می بود که آقای هاشمی رفسنجانی در حالیکه رئیس جمهورمان و هیاتی عالی رتبه ایشان را همراهی می کردند به عربستان می رفتند. آیا این اقدام کفه رهبران ضد شیعه و ضد ایران را در الیگارشی قدرت در عربستان سنگین تر می کرد یا تبریک جنابعالی بمناسبت مرگ ملک عبدالله؟ کدام یک بیشتر در جهت منافع ملی مان می شدند؟

ایام بکام باد
صادق زیباکلام
سیزدهم بهمن ماه
یکهزاروسیصدونودوسه

فرارو