.svg)
چاي لب‌ریز و لب‌سوز به سوی عراق مي‌رود؟
پارسینه: چای بعد از آب، پرمصرف ترین نوشابه ایرانی در جهان به شمار می رود به طوری که این تعداد متقاضی در سطح بین الملل توانسته بازار و صنعتی را با نام چای به وجود آورد
تولید چای در کشور باید رویکردی اقتصادی داشته و بر پایه صادرات باشد؛ اما این نکته در هیچ اقتصادی معنا ندارد که محصولی تولید شود اما چندین برابر آن نیز به کشور وارد شود.
به گزارش کاسب نيوز، چای بعد از آب، پرمصرف ترین نوشابه ایرانی در جهان به شمار می رود به طوری که این تعداد متقاضی در سطح بین الملل توانسته بازار و صنعتی را با نام چای به وجود آورد و برخی از کشورها همچون هند و سریلانکا، معادل 30 درصد از بودجه کشور خود را از طریق صادرات چای محقق می سازند.
چای ایرانی مطلوب ذائقه عراقی
شاید سودی که در برگ های خشک چای است؛ اکنون منجر به آن شده تا در یک دهه گذشته تولید این محصول با رشدی معادل 8/1 درصد در سال و مصرف سالانه آن نیز با رشدی معادل 0/2 درصد روبه رو باشد. اما ایران با داشتن 32 هکتار باغ چای نتوانسته در این بازار عرض اندام کند و تنها 4/4 درصد از بازار چای را به سهم خود اختصاص داده است. قابل تامل است اگر بدانیم بزرگترین واردکنندگان چای جهان یعنی پاکستان و روسیه در همسایگی ایران بوده و دولتمردان جمهوری اسلامی ایران این بازارها را فراموش کرده اند.
از این روست که عراق نیز هم اکنون و با توجه به شرایط سیاسی اش می تواند به عنوان یک بازار تازه برای چای ایرانی به شمار برود. بنابراین مجید قربانی مسئول امور تجاری عراق در سازمان توسعه تجارت به کاسب نیوز گفت: کشور عراق در سال 91 اولین شریک صادراتی جمهوری اسلامی ایران محسوب می شد به طوری که معادل 6250 میلیون دلار صادرات کالاهای غیر نفتی و 6 میلیارد دلار صادرات کالاهای نفتی از ایران به این کشور صادر شد.
وی ادامه داد: در هشت ماهه اول سال 93 نیز ایران به کشور عراق حدود 3200 میلیون دلار صادرات کالا داشت یعنی روزانه معادل 700 تا یک هزار کامیون از مرز مهران، کزابه و شلمچه، کالا به این کشور صادر می شود.
مسئول امور تجاری عراق در سازمان توسعه تجارت با مد نظر قرار دادن بازار عراق به منظور صادرات مواد غذایی به ویژه چای اعلام کرد: هم اکنون بازار عراق به منظور صادرات چای ایرانی مطلوب ارزیابی می شود. بازار عراق می تواند چای ایرانی اعم از ترش، سبز و قرمز را به خود جذب کند زیرا ذائقه مردم عراق این طعم را می پسندند.
قربانی با اشاره به شرایط سیاسی حاکم بر کشور عراق یادآور شد: هم اکنون این کشور با بحران های متعددی روبه رو است و نمی تواند بخش تولید خود به ویژه موادغذایی را ساماندهی کند. از این روست که ایران می تواند محصولات غذایی خود را به این کشور صادر کند.
وی گفت: چای ایرانی از این قاعده مستثنی نیست و مولفه هایی با خود دارد که می تواند به بازار عراق و مواد غذایی این کشور رنگی تازه ببخشد.
این مسئول امور تجاری جمهوری اسلامی ایران چشم انداز صادرات بازار چای ایرانی را در کشور عراق روشن می بیند و تاکید دارد عراق می تواند جایگزین مناسبی برای کشورهایی همچون روسیه و پاکستان باشد.
وی خلاء صادرات ایران را نبود صنایع بسته بندی مطلوب دانست و ادامه داد: متاسفانه چای ایرانی همچون دیگر صنایع از نبود بسته بندی مناسب رنج می برد به طوری که در خبرها شنیده شده است چای ایرانی به امارات فرستاده می شود؛ آنجا بسته بندی و مجدد به ایران باز می گردد. از این رو الزام است تا در این زمینه به خودکفایی برسیم و در این مهم بتوان نرخ صادرات را افزایش داد.
کام تلخ چای
بر اساس آمار منتشر شده از سوی سازمان چای کشور، میزان صادرات چای به کشور عراق در سالجاری معادل 1,355,807 کیلوگرم بوده و توانسته 42,748,101,089 ریال برای کشور درآمد زایی داشته باشد. این میزان صادرات در زمانی محقق شده که مسئولان در این سازمان از کاهش نرخ تولید و صادرات چای گله مند بوده و خواهان رونق در این صنعت هستند.
قابل ذکر است که سرانه مصرف سالانه چای هر ایرانی 5/1 کیلو گرم است که با در نظر گرفتن میزان باغات چای کشور می تواند از تولید سالانه 100 هزار تن، تولید چای را به چندین برابر افزایش دهد.
به همین منظور است که سعید رحمت، رئیس هیات مدیره سندیکای کارخانجات شمال کشور به کاسب نیوز گفت: این صنعت در کشور حامی ندارد به طوری که واردات تیشه به ریشه بوته های چای زده است.
وی ادامه داد: نرخ تولید چای در ایران روندی نزولی به خود گرفته است به طوری که نبود ضمانت خرید محصول از چایکاران و همچنین عوامل جوی منجر به آن شده تا در مزارع چای، ساختمان بروید.
رحمت یادآور شد: متاسفانه سرمازدگی زمستان گذشته و خشکسالی تابستان، آسیب های جدی را به صنعت چای ایرانی وارد کرده است و چایکاران ناچار شده اند تا مزارع خود را رها کنند.
وی با مد نظر قرار دادن نرخ واردات چای به ایران گفت: تولید چای در کشور باید رویکردی اقتصادی داشته و بر پایه صادرات باشد؛ اما این نکته در هیچ اقتصادی معنا ندارد که محصولی تولید شود اما چندین برابر آن نیز به کشور وارد شود.
رئیس هیات مدیره سندیکای کارخانجات شمال کشور گفت: ایران دارای مزارع چای بالقوه بسیاری است که با بارور کردن تنها نیمی از این مزارع می توان نه تنها از واردات بی نیاز شد؛ بلکه سطح وسیعی از صادرات نیز انجام می شود.
به گزارش کاسب نيوز، چای بعد از آب، پرمصرف ترین نوشابه ایرانی در جهان به شمار می رود به طوری که این تعداد متقاضی در سطح بین الملل توانسته بازار و صنعتی را با نام چای به وجود آورد و برخی از کشورها همچون هند و سریلانکا، معادل 30 درصد از بودجه کشور خود را از طریق صادرات چای محقق می سازند.
چای ایرانی مطلوب ذائقه عراقی
شاید سودی که در برگ های خشک چای است؛ اکنون منجر به آن شده تا در یک دهه گذشته تولید این محصول با رشدی معادل 8/1 درصد در سال و مصرف سالانه آن نیز با رشدی معادل 0/2 درصد روبه رو باشد. اما ایران با داشتن 32 هکتار باغ چای نتوانسته در این بازار عرض اندام کند و تنها 4/4 درصد از بازار چای را به سهم خود اختصاص داده است. قابل تامل است اگر بدانیم بزرگترین واردکنندگان چای جهان یعنی پاکستان و روسیه در همسایگی ایران بوده و دولتمردان جمهوری اسلامی ایران این بازارها را فراموش کرده اند.
از این روست که عراق نیز هم اکنون و با توجه به شرایط سیاسی اش می تواند به عنوان یک بازار تازه برای چای ایرانی به شمار برود. بنابراین مجید قربانی مسئول امور تجاری عراق در سازمان توسعه تجارت به کاسب نیوز گفت: کشور عراق در سال 91 اولین شریک صادراتی جمهوری اسلامی ایران محسوب می شد به طوری که معادل 6250 میلیون دلار صادرات کالاهای غیر نفتی و 6 میلیارد دلار صادرات کالاهای نفتی از ایران به این کشور صادر شد.
وی ادامه داد: در هشت ماهه اول سال 93 نیز ایران به کشور عراق حدود 3200 میلیون دلار صادرات کالا داشت یعنی روزانه معادل 700 تا یک هزار کامیون از مرز مهران، کزابه و شلمچه، کالا به این کشور صادر می شود.
مسئول امور تجاری عراق در سازمان توسعه تجارت با مد نظر قرار دادن بازار عراق به منظور صادرات مواد غذایی به ویژه چای اعلام کرد: هم اکنون بازار عراق به منظور صادرات چای ایرانی مطلوب ارزیابی می شود. بازار عراق می تواند چای ایرانی اعم از ترش، سبز و قرمز را به خود جذب کند زیرا ذائقه مردم عراق این طعم را می پسندند.
قربانی با اشاره به شرایط سیاسی حاکم بر کشور عراق یادآور شد: هم اکنون این کشور با بحران های متعددی روبه رو است و نمی تواند بخش تولید خود به ویژه موادغذایی را ساماندهی کند. از این روست که ایران می تواند محصولات غذایی خود را به این کشور صادر کند.
وی گفت: چای ایرانی از این قاعده مستثنی نیست و مولفه هایی با خود دارد که می تواند به بازار عراق و مواد غذایی این کشور رنگی تازه ببخشد.
این مسئول امور تجاری جمهوری اسلامی ایران چشم انداز صادرات بازار چای ایرانی را در کشور عراق روشن می بیند و تاکید دارد عراق می تواند جایگزین مناسبی برای کشورهایی همچون روسیه و پاکستان باشد.
وی خلاء صادرات ایران را نبود صنایع بسته بندی مطلوب دانست و ادامه داد: متاسفانه چای ایرانی همچون دیگر صنایع از نبود بسته بندی مناسب رنج می برد به طوری که در خبرها شنیده شده است چای ایرانی به امارات فرستاده می شود؛ آنجا بسته بندی و مجدد به ایران باز می گردد. از این رو الزام است تا در این زمینه به خودکفایی برسیم و در این مهم بتوان نرخ صادرات را افزایش داد.
کام تلخ چای
بر اساس آمار منتشر شده از سوی سازمان چای کشور، میزان صادرات چای به کشور عراق در سالجاری معادل 1,355,807 کیلوگرم بوده و توانسته 42,748,101,089 ریال برای کشور درآمد زایی داشته باشد. این میزان صادرات در زمانی محقق شده که مسئولان در این سازمان از کاهش نرخ تولید و صادرات چای گله مند بوده و خواهان رونق در این صنعت هستند.
قابل ذکر است که سرانه مصرف سالانه چای هر ایرانی 5/1 کیلو گرم است که با در نظر گرفتن میزان باغات چای کشور می تواند از تولید سالانه 100 هزار تن، تولید چای را به چندین برابر افزایش دهد.
به همین منظور است که سعید رحمت، رئیس هیات مدیره سندیکای کارخانجات شمال کشور به کاسب نیوز گفت: این صنعت در کشور حامی ندارد به طوری که واردات تیشه به ریشه بوته های چای زده است.
وی ادامه داد: نرخ تولید چای در ایران روندی نزولی به خود گرفته است به طوری که نبود ضمانت خرید محصول از چایکاران و همچنین عوامل جوی منجر به آن شده تا در مزارع چای، ساختمان بروید.
رحمت یادآور شد: متاسفانه سرمازدگی زمستان گذشته و خشکسالی تابستان، آسیب های جدی را به صنعت چای ایرانی وارد کرده است و چایکاران ناچار شده اند تا مزارع خود را رها کنند.
وی با مد نظر قرار دادن نرخ واردات چای به ایران گفت: تولید چای در کشور باید رویکردی اقتصادی داشته و بر پایه صادرات باشد؛ اما این نکته در هیچ اقتصادی معنا ندارد که محصولی تولید شود اما چندین برابر آن نیز به کشور وارد شود.
رئیس هیات مدیره سندیکای کارخانجات شمال کشور گفت: ایران دارای مزارع چای بالقوه بسیاری است که با بارور کردن تنها نیمی از این مزارع می توان نه تنها از واردات بی نیاز شد؛ بلکه سطح وسیعی از صادرات نیز انجام می شود.
رحمت کشورهای همسایه را بهترین بازار چای ایرانی دانست و تصریح کرد: بازارهای کشورهایی یمچون پاکستان و روسیه از دست رفته اند؛ اما عراق می تواند جایگزین خوبی برای صادرات چای از هر نوع باشد.
ارسال نظر