پدیده فیلمبرداری و عکسبرداریهای موبایلی
پارسینه: جمعیت به تلاطم میافتد و گوشی به دست از تلاطم جمعی خود فیلم میگیرند. فیلمهایی از پس کله آنکه یک قدم جلوتر در حال هم خوردن است. بیخودی وبی دلیل. شاید برای آنکه هر وقت فیلمها را میبینند خاطره هم خوردن دستهجمعی شان زنده شود. شاید هم برای آنکه ببرند به دیگرانی که سعادت حضور نداشتهاند نشان دهند و خیلی ریز و ناملموس قمپزی در کنند و بگویند «بله، ما هم هستیم.» شاید هم آنی و در جا فیلمها را در شبکههای اجتماعی به نمایش بگذارند و با سیل ابراز احساسات دوستان مواجه شوند و لایکها به سویشان روانه شود.
لایکها برای تصاویری که از لابه لای موهای آقای جلویی برداشته شده و نشان میدهد که خود آقای جلویی و آقای جلوتری و خانم جلوجلو تری هم هر کدام گوشیها را بالا بردهاند و سخت مشغول فیلمبرداریاند. انگار هیچکس با آنچه مقابلش درحال رخ دادن است ارتباطی برقرار نکرده و هیچیک از حاضران، ماجرا را مستقیم با چشمهای خودش نمیبیند. همه زل زدهاند به صفحه گوشی هایشان و تصاویری را فقط از دریچه دوربین گوشی تلفن همراهشان میبینند. همان تصاویری که قرار است به دیگران هم نشان دهند و بگویند «بله، ما هم هستیم». حتماً جایزهاش هم میشود به به و چه چه لایکی. تصاویری که با گوشیها برداشته میشوند تا دست به دست شوند همیشه هم از یک ماجرای عمومی و آشکار نیستند. گاهی وقتها دوربینها پا را از گلیمشان درازتر میکنند و از حریم خصوصی دیگران رد میشوند.
ایران در ادامه گزارش نوشت: پدیدهای تلخ که فراگیر شدنش بسیاری را نگران کرده و برایش دنبال راه چاره هستند. راه چارهای مانند آنچه دکتر کامبیز نوروزی حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری در صفحه شخصی فیسبوکش آن را مطرح میکند، برای مبارزه با عملی که مصداق بارز تجاوز به حریم خصوصی افراد است:
ایران در ادامه گزارش نوشت: پدیدهای تلخ که فراگیر شدنش بسیاری را نگران کرده و برایش دنبال راه چاره هستند. راه چارهای مانند آنچه دکتر کامبیز نوروزی حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری در صفحه شخصی فیسبوکش آن را مطرح میکند، برای مبارزه با عملی که مصداق بارز تجاوز به حریم خصوصی افراد است:
ارسال نظر