اینترنت ملی ،فیلترینگ همه جانبه یا دسترسی آسان تر ؟

به گزارش پارسینه ، حال آن که اینترنت ملی به فاز اجرایی رسیده است مستلزم بررسی دقیق می باشد ، به علاوه با توجه به پیچیدگی های نحوه ی اجرای آن که می تواند طرح را از حالت مفید و سودمند به زندانی تملم عیار تبدیل کند قطعا شفاف سازی و ارائه اطلاعات توسط مقامات مسئول و دست اندر کاران اجرایی می تواند سودمند باشد .

پیش از آنکه به بیان محدودیت های ممکن از اجرای طرح بپردازیم به تعریف کلی از اینترانت را ارائه می دهیم .

اینترانت (شبکه ملی اطلاعات) چیست؟

اینترانت شبکه‌ای رایانه‌ای شبیه اینترنت است که مبتنی بر شبکه‌ای محلی و محدود بوده برای تبادل داده‌ها در آن شبکه خاص استفاده می‌شود. تمام خدمات قابل دسترس در اینترنت، مانند پست الکترونیکی، دسترسی به نرم افزارهای داخلی، انتقال فایل، تله کنفرانس و ... در این شبکه اختصاصی به کاربران عرضه می‌شود. هدف اصلی از ارائه این سرویس ایجاد زیرساختی اختصاصی و مستقل از اینترنت جهت تبادل اطلاعات و به اشتراکگذاری است .

به زبان ساده تر مجموعه ای از کامپیوتر ها که با هم به هر واسطه ای ارتباط برقرار میکنند شبکه ی اینترا نت تشکیل داده اند .

مزایای اینترنت ملی

وقتی صحبت از اینترنت ملی می شود یعنی شبکه ای عظیم در سر تا سر کشود شامل تمام کامپیوتر های ادارات ، وزارت خانه ها ، دانشگاه ها و مدارس ، و حتی کاربران عادی کامپیوتر که به یکدیگر اتصال داده شده و به راحتی قادر به برقراری ارتباط هستند ، که با توجه به بومی بودن این شبکه و سرعت بالای آن نکات مثبتی مانند امنیت در ارسال اطلاعات و همچنین سرعت بالا را داراست.

در نگاه اول این شبکه داخلی مزیت های فراوانی دارد ، برای مثال در نظر بگیرید میتوانید آهنگ و یا فیلمی را در چند ثانیه دانلود کرده و فایل های حجیم را به آسانی در این شبکه آپلود و ارسال نمایید ، تلوزیون اینترنتی با قابلیت باز پخش برنامه ها و هر آنچه که اینترنت پرسرعت در کشور های پیشرفته و حتی نه چندان پیشرفته داراست از دیگر مزیت های شبکه ملی است .

هر چند اینترنت ملی مزیت چندانی بر اینترنت پر سرعت به معنای واقعی که در اکثر نقاط دنیا استفاده می شود برای کاربران عمومی آن ندارد ، اما مسائل امنیتی در ارتباط بین دستگاه های دولتی و همچنین مراکز نظامی با توجه به تهدیدات و نفوذ هایی که از سمت کشور های دشمن در چند سال اخیر صورت گرفته ارزش و اهمیت پیاده سازی این طرح را آشکار می سازد .

نحوه اجرای این طرح و محدودیت های ناشی از آن

با تمام آنچه گفته شد ، حال اگر اینترنت ملی در کنار اینترنت ارائه شود و می تواند نواقص مربوط به سرعت ارتباطات را تا حد زیادی بر طرف کند ، اما مسئله ای که باعث مخالفت ها و شک و تردید در سودمند بودن این طرح می شود آن است که ، اینترنت ملی نه به صورت موازی بلکه در راستای اینترنت ارائه خواهد شد.

تصویری که در سایت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات قرار داده شده ، بیان گر آن است که ، اگر شما به دنبال مطلبی هستید درخواست به موتور جست و جو گر ملی ارسال می شود ، این سیستم پس ار یافتن اطلاعات مورد نظر در اینترنت اگر صلاح دانست آن را در اختیار شما قرار خواهد داد !! به زبان ساده تر در مقابل جست و جوی اطلاعاتی که در گذشته فیلتر بود ، اصلا صفحه ای برای شما نمایش داده نمی شود که فیلتر باشد یا نه.

به این معنا که تمامی صفحات فیلتر شده به طور کل از دسترس خارج می شود و شبکه اینترنت ملی مانند فیلتری در مقابل اینترنت قرار میگیرد.

از سوی دیگر دکتر شهشهانی، رئیس دانشکده ریاضیات دانشگاه صنعتی شریف درباره اینترنت ملی می‌گوید :" اگر بیشتر مردم بدانند اینترنت ملی یعنی چه با آن مخالف خواهند بود ."

وی ادامه می‌دهد: «جریانی که واقعیت دارد و از آن به اینترنت ملی یاد می شود یعنی اتصالهای داخلی خوب و گسترده‌ای داشته باشیم، ولی همه اتصال‌های خارجی مان از یک کانال‌های قابل کنترل عبور کند.» به گفته شهشهانی اکنون شاید 95 درصد اتصال ایران از طریق مخابرات انجام می شود، با فیبر نوری، بنابراین وقتی وارد بسیاری از سایت ها می شوید فیلتر شده است. در واقع اینترنت ملی یعنی همین! پس چندان نمی تواند مورد توجه واقع شود.

البته همان طور که گفته شد ، شفاف سازی مسئولین دولت جدید در این رابطه و اصلاح طرحی که در دولت احمدی نژاد پایه ریزی شد می تواند به ابهام زدایی کمک کند و با ارائه روشی مناسب برای دسترسی هم زمان به اینترنت و اینترانت ملی به صورت موازی نه تنها هیچ نارضایتی و اعتراضی وجود نخواهد آمد بلکه با قدر دانی جامعه و کاربران پر شمار اینترنت از مسئولین مواجه خواهد می شد