ارگاسم همزمان در روابط زناشویی

خیلی مواقع زوج‌ها سعی می‌کنند طوری رفتار کنند که ارگاسم‌ یا ارضاء شدنشان همزمان رخ دهد. بر خلاف تصورشان، این نوع زمابندی می‌تواند به سلامت رابطه جنسی صدمه بزند و از رضایت‌بخشی آن بکاهد زیرا در این حالت، زن همیشه دلواپس این خواهد بود که کی به ارگاسم می‌رسد؟ توجه به این مسئله خیلی آشفته‌اش خواهد کرد.

او نیاز دارد، بدون هیچ بازداری یا کنترلی، آزادانه به رابطه جنسی بپردازد تا ارگاسم به سراغش آید. به بیان دیگر، وقت ارگاسم برای او‌‌ همان زمانی است که رخ می‌دهد. پس، مرد می‌تواند بعد از او ارگاسم داشته باشد یا حتی نحوهٔ بهتر آن این است که می‌تواند کمی صبر کند. به این نکتهٔ مهم توجه داشته باشید که رسیدن هم‌زمان مرد و زن به ارگاسم هر دو را چنان جذب لذت شدید خود می‌کند که شراکت و توجه به عواطف دیگری برایشان بناگاه از دست می‌رود و خاصیت اصیل عشق، یعنی انس و الفت، در میانشان ناپدید می‌شود.

لحظه‌ای زن سرشار از توجه کامل به احساسات مرد است؛ و لحظهٔ دیگر، هیچ برجا نمانده. مرد هم، فرقی ندارد، آن زمان که ارگاسم را تجربه می‌کند لذت زن را از خاطر می‌برد. او، که تا پیش از رسیدن به ارگاسم، همهٔ حواسش متوجه به لذت رو به افزایش زن بوده، در یک آن چنان می‌گسلد و دلمشغول لذت بردن خود می‌شود که جایی برای احساس لذت زن و توجه به سوی دیگر باقی نمی‌ماند.

اگر مرد مسئولیت کنترل خود را به عهده بگیرد، ‌این امکان برای همسرش به وجود می‌آید که از کنترل خارج شود و به پیش رود. از این راه، ‌مرد توجهش را به او حفظ کرده و می‌تواند از لذت بردن او نیز به طور کامل لذت ببرد. سپس، همسرش این امکان رامی‌یابد که با توجه کامل به مرد لذت بخشد و از احساس لذت او برخوردار شود. در این صورت، ‌مثل این است که هر دوی آن‌ها به جای یک ارگاسم دو ارگاسم را تجربه کنند؛ ابتدا هر دو ارگاسم زن را و بعد هر دو ارگاسم مرد را.

اما، اینکه ‌مرد بخواهد لذت کامل خود را مقدم بر زن تجربه کند، ‌چه اشکالی دارد؟ ‌او با این روش همسرش را از شکل‌گیری آرام خواهشش دور می‌کند و چنانچه علی‌رغم آن، زن بتواند به ارگاسم برسد، مرد به خاطر فقدان برانگیختگی کامل در شرایطی نیست که قادر باشد اوج لذت او را به خوبی احساس کند.

پیروی از دستورالعمل‌های کلی رابطه جنسی دوقطبی به زن فرصت آن را می‌دهد که در هر بار شانس کافی برای رسیدن به ارضا را داشته باشد. حال، ‌اگر این خواهش حاصل نشد، چون مرد وقت خود را بدون توقع یا ایجاد زحمت برایش صرف کرده، ‌زن احساس رضایت کافی خواهد کرد.

وقتی مرد خود را کنترل می‌کند
مرد آگاهانه خود را کنترل می‌کند تا قبل از زن به مرحله ارضا شدن نرسد. این یعنی فرصت خوبی برای زن تا لذت بیشتری از رابطه جنسی ببرد. مرد با پذیرش مسئولیت، زن را از دلواپسی نجات می‌دهد و به او این احساس را می‌بخشد که فرصت دارد و نیازی نیست برای ارگاسم داشتن و ارضا شدن قبل از مرد عجله کند.

خوب، هرچه اطمینان زن به مرد بیشتر باشد و مطمئن‌تر باشد که مرد قبل از او به اوج لذت نمی‌رسد با آرامش بیشتری می‌آساید و خود را به دستان وی می‌سپارد. این خوب است. توجه دارید که مزیت دیگری برای رابطه جنسی دو قطبی است.

مرحلهٔ اول شروع می‌شود. مرد بدون ارگاسم لذت خود را می‌برد. بعد، مرحلهٔ دوم فرا می‌رسد. زن می‌داند بقیهٔ وقت به او تعلق دارد و مرد می‌خواهد او بهره‌مند شود. پس، با خیال راحت خود را‌‌ رها می‌کند. هرچه زن مطمئن‌تر باشد که مرد قرار نیست قبل از او ارضا شود، راحت‌تر می‌آساید و رها‌تر خواهد بود.

البته احساسات مسیر یکنواختی را طی نمی‌کنند.‌ گاه مرد، نیاز شدیدی احساس می‌کند که قبل از زن ارگاسم داشته باشد. در چنین مواقعی، نباید بگذارد آتشش بیشتر تحریک شود. عمل درست خلاصی از تحریک و آرام گرفتن است.

آرام گرفتن در دو مرحله انجام می‌‌گیرد:

ابتدا باید قبل از آنکه دیر شود با کنار کشیدن، مانع تحریک بیشتر خود شود. سپس باید شروع به افزایش برانگیختگی زن کند. تحریک زن و رشد لذت او به مرد فرصت می‌دهد کنترلش را بازیابد.
اتفاق دیگری که‌ گاه طی رابطه جنسی می‌افتد، خواست زن برای ارگاسم قبل از مقاربت است. این خواسته روند پی آمده را می‌طلبد: مرد در مرحلهٔ اول تحریک می‌شود؛ سپس زن را به ارگاسم می‌رساند؛ آنگاه به مقاربت می‌پردازد و مرد نیز ارگاسم را تجربه می‌کند.