.svg)
تهران،بهترین شهر دنیا برای زنان
پارسینه: نمی خواهم ادعا کنم که همه شرایط در ایران ایدئال است و زنان هیچ مشکلی ندارند اما معتقدم به دلایل زیر تهران بهترین شهر برای زنان در کل دنیاست.
در کشورهای اسلامی که قوانین مذهبی و عرفی جامعه هنوز سنتی مانده است زنان به طریق کاملا سنتی مبادله می شوند و تنها حقوقی که دارند مهریه و نفقه است که البته نسبت به محدودیت هایی که دارند قابل قیاس با زنان کشور ما نیستند. در این کشورها ریاست خانواده به عهده مرد است و زنان تقریبا حق تصمیم گیری در خانواده را ندارند. مثل عربستان که حق رانندگی را نیز از زنان سلب می کند. خوب تا اینجا که توافق داریم که زنان ایرانی خیلی خوشبخت تر از زنان این دسته کشورها هستند.اما دسته دوم کشورهای غیر اسلامی توسعه نیافته ای هستند که از فقر و فلاکت رنج می برند. در این کشورها هم اصولا زنان از کمترین حقوق برخوردار نیستند و در آن دسته کشورهایی هم که دموکرات هستند زنان اینقدر بدبختی و فلاکت خانواده را به دوش می کشند که فکر می کنم با من هم نظر باشید که از زنان ایرانی به مراتب وضعیت بدتری دارند.
اما محل مناقشه دسته سوم یعنی کشورهای پیشرفته غربی است. در این کشورها زنان از حقوق و وظایف(به وظایف دقت کنید) کاملا برابر نسبت به مردان برخوردارند. در زندگی مشترک زناشویی زنان در تامین مخارج خانواده کاملا به صورت مشاع مشارکت می نمایند و تنها در شرایط بارداری و زایمان از طریق تامین اجتماعی از حقوقی برخوردار می شوند که نسبت به مردان برتر است.
اما چرا معتقدم زنان ایرانی(و به خصوص تهرانی) از این دسته خوشبخت ترند؟ زنان در ایران اکثر آزادی هایی که زنان کشورهای پیشرفته برخوردارند را دارا می باشند و در اینجا از محدودیت هایی که در کشورهای سنتی اسلامی وجود دارد هم خبری نیست. یعنی ا
کثر زنان از امتیازات سنتی مثل مهریه و نفقه برخوردارند در حالیکه ریاست مردان را نمی پذیرند و از آزادی کامل برخوردارند و در عوض هیچ مسئولیتی در قبال تامین هزینه های خانوار نیز ندارند. یعنی امتیازات خانواده سنتی را حفظ کرده اند ولی از وظایف و محدودیت های آن سرباز می زنند.(البته در قانون ریاست مردان وجود دارد و منظور ما آنچه در عرف اجتماعی عمل می شود است)
دلیل اینکه زنان تهرانی را از سایر شهرها متمایز کرده ام هم این است که در خیلی از مناطق دیگر هنوز ریاست مردان به رسمیت شناخته می شود لکن در تهران اکنون این کلمه به مثابه توهین به زنان تلقی می شود.(هر چند همه ایران به سمت این فرهنگ پایتخت نشین ها در حال حرکت است)
همه اینها به کنار به گواه دنیا دیده ها احترامی که به زنان در ایران گذاشته می شود در هیچ جای دنیا وجود ندارد. نمادهایی که در زبان محاوره و عرف ما در این زمینه وجود دارد در قالب نمادهایی مثل: قبح دست روی زن بلند کردن، قبح بیان سخن های زشت و رکیک در جمع هایی که زنان حضور دارند، جای خود را به زنان دادن در اتوبوس و مترو، تقدم در انجام کار بانوان در ادارات و مکان های مورد مراجعه عموم و اختصاص مکانهای اختصاصی برای زنان دراتوبوس و قطار و مترو و سایر اماکن عمومی تجسم می یابد.
البته پاسخ دوستان فمنیست را به این مطلب پیشاپیش می دانم. آنها نداشتن حق حضانت، حق طلاق و ارث و دیه را در پاسخ من به عنوان دلایل ظلم به زنان ایرانی اعلام می کنند که به نظر من در برابر حقوقی که دارند ناچیز است. با یک سوال این ناچیز بودن را ثابت می کنم: آیا زنان ایرانی حاضرند در قبال به دست آوردن حق حضانت، حق طلاق و ارث و دیه و تساوی در کلیه حقوق، نفقه و مهریه را از دست بدهند، در تامین درآمد خانوار به صورت مساوی شریک شوند، به سربازی بروند و مهمتراز همه از احترام ویژه ای که در جامعه برخوردارند محروم شوند؟
محمد حستی سعدی
همون احترامه بی دلیل نیست الان یه خانوم یکم بزک دوزکی میره سر خیابون هزارتا بوق براش میزنن از این هزارتا 999تاش مورد داره
احسنت
از تمام حقوق برخوردارند و هیچ وظیفه ای به دوش نمی گیرند.
این قسمت خیلی باحاله توجه بفرمایید!
آنها نداشتن حق حضانت، حق طلاق و ارث و دیه را در پاسخ من به عنوان دلایل ظلم به زنان ایرانی اعلام می کنند که به نظر من در برابر حقوقی که دارند ناچیز است.
حالا به حقوقی که دارن رو توجه کنید!!
آیا زنان ایرانی حاضرند در قبال به دست آوردن حق حضانت، حق طلاق و ارث و دیه و تساوی در کلیه حقوق، نفقه و مهریه را از دست بدهند، در تامین درآمد خانوار به صورت مساوی شریک شوند، به سربازی بروند و مهمتراز همه از احترام ویژه ای که در جامعه برخوردارند محروم شوند؟
با سلام از سایت پربار شما. و ضمن تشکر از همکاران و دست اندرکاران سایت پارسینه.
انتقادم در خصوص مطلب محمدحسنی سعدی می باشد که مطلبی در خصوص زنان نوشته بودند. از نگاه بنده نیز آزادی زنان تهران بیش از آزادی زنان شهرستانی ایران می باشد. اما شمایی که ادعا میکنید زنان نفقه و مهریه را ببخشند اگر به کتاب خدا اعتقاد دارید و اگر مطالعه ای داشته باشید می دانیم که مهریه و نفقه حق زن است حتی می تواند برای امور منزل هم نفقه دریافت کند مثل شیردادن در صورتی که نه مهریه ای به زن داده می شود بعنوان هدیه . منظورم بعد طلاق نیست چرا که بعد طلاق مردان موفق تر هستند تا یک زن آواره ای که در این جامعه ما اگر کارش به طلاق رسید تنهایی گلیم خودش را از آب بیرون بکشه اونم تو جامعه ای که گرگ هم توش زیاده. متاسفم مطلب شما را خواندم و دیدم چقدر یکطرفه رفتید. و خانواده هایی را می شناسم که مرد تو خلسه و خماری اعتیادشه و زن بدبختش خرجی خونه رو میده. قدیم زن فقط تو خونه کارش رسیدگی به امور منزل بود نه اینکه هم شاغل باشه کمک خرج شوهر باشه هم کار منزل انجام بده ولی آقایون قرار بود نان آور باشند صداشون درمیاد که زنها آزادترند و بی مسئولیت ترند. از نظر من که همه قوانین به نفع مرد نوشته شده نه برای یک زن................. کمی دقت کنید جای تامل دارد. بنظر من اونی که شما میگید آزادی است نتیجه فقر اقتصادی جامعه ما و فقر فرهنگی که رو به تجمل گرایی میره و عدم مسئولیت پذیری برخی مردان و زیاده خواهی است که سبب گرایش زنان به امور بیرون خانه پرداخته می شود بجای تربیت فرزند در داخل منزل. وقتی جایگاه اشخاص باهم عوض شه این اتفاقات تعجبی ندارد. زهرا. مجرد .از تهران
مگه همه زنها مهریه و نفقه دارند که باید از حق ارث و دیه محروم بشن؟زنهای دور و بر شما لابد شاهانه زندگی میکنند که این طرز فکر رو دارید.پس به فکر تغییر جنسیت باش!