"انقلاب اسلامی،انقلاب روستا بود,جنگ هم جنگ روستای ایران با عراق بود"

تهران سال1357 چهارونیم میلیون جمعیت داشت که یک و نیم،دومیلیون آنها شهری بودند.بقیه روستایی هایی بودند که به تازگی به شهر آمده بودند یا در حاشیه بودند.شهر نه در انقلاب اسلامی نقش ایفا کرد و نه در جنگ.شهر در عوض از جنگ فربه شد.

مثلا بازارتهران را ببینید که در طول جنگ ایران و عراق بسیار فربه شد و در عین حال شروع به پوست اندازی کرد.بازار الان متمرکز شده روی صنایع پتروشیمی.در دوران شاه هیچ وقت چنین فرصتی پیدا نمی کرد؛ولی در طول جنگ آنقدر سرمایه به دست آورد که به این سمت رسید.

جنگ ایران و عراق جنگی نبود که شهر ایران در آن بتواند کاری بکند.به علاوه همانطور که گفتم شهر ایران در طول جنگ ثروتمند شد.برخلاف بورژوازی فرانسه و بریتانیا.بازار ایران از سال1360 رویکرد خود به کل دولت و حکومت را از دست داد.نشانه اش در تشدید اختلافات بین دولت و بازار است.به نظر من اختلاف ایدئولوژیک هیچ اصالتی ندارد.ماجرا این بود که دولت میخواست جنگ را اداره کند و این ها می خواستند فربه شوند.

تامین مالی جنگ با نفت بود و منابع ذخیره شده اقتصاد در دوران قبل.شاه در سال1347در شورای اقتصاد سخنرانی دارد و آنجا میگوید مدت زمان کوتاهی برای اینکه به حدی برسیم که عراق نتواند به ایران تجاوز کند وقت داریم و گرنه ایران تو سری خور عراق میشود.

در نیمه 1940تا1950 انباشتی از سرمایه در ایران ایجاد شد و همان ثروت باعث شد از سال1357تا1367 جنگ ایران و عراق اداره شود.صنایع سبک و سنگینی که در آن دهه ساخته شد در جنگ به کار ایران آمد.البته کسری بودجه که به شکل تورمی هم بود و ا خودش از توده مردم تامین میشد،از منابع جدی بود.آن را هم توده مردم پرداختند نه طبقه برتر.

سعید لیلاز