یک نگاه: درباره "انصراف گیت"

با این که شخصا یکی از انصراف دهندگان هستم، اما پروژه انصراف را یک «رسوایی عظیم» برای دولت یازدهم می دانم. در هر کشور دیگری چنین افتضاحی در سیاستگذاری، تبلیغات و اجرای یک برنامه ملی به وجود آمده بود تا حالا دولت چند وزیر قربانی داده بود. واقعا آدم حیرت می کنند از آن همه ادعای «کار کارشناسی» که در اوایل کار این دولت گوش فلک را کر می کرد! آن اساتید علم ارتباطات که مشاوره به دولت می دهند، چگونه اجازه دادند چنین افتضاح عظیم تبلیغاتی رخ دهد و چنین «نه» بزرگی به دولت در تاریخ ثبت شود؟!

آیا مشکل این افراد اکتفا به تئوری های داخل کتابها، و نداشتن تجربه مدیریت فرهنگی و رسانه ای موثر نیست؟ آن از فاجعه «سبد گیت» و این هم از رسوایی «انصراف گیت». صدا و سیما که در این میان زرنگی کرد و 120 میلیارد تومن به جیب زد و بخشی از مطالبات معوقه تهیه کنندگان خود را پرداخت! اما وای بر دولتی که حیثیت مراجع عظام تقلید را در پروژه تبلیغاتی به کار بگیرد که تنها چند درصد مردم بدان پاسخ مثبت دهند.

آقایانی که گفتند صرفا افراد «نیازمند» ثبت نام کنند، هیچ فکر نکردند که اگر 70 میلیون ثبت نام کردند، فردا روز در مذاکرات هسته ای چگونه می خواهند رویاروی دشمنان شوند؟ دشمنانی که ریشخند خواهد زد که: «شما که آنقدر وضع تان خراب است که 93 درصد مردم تان نیازمند هستند!»

احمدی نژاد، عوض هرچه کارشناس شکم سیرِ برج عاج نشینِ که نداشت، خرده هوشی داشت و مداوت بر هم نفسی با مردم. همین به او کمک می کرد در رفتارشناسی عامه مردم.

دکتر شهاب اسفندیاری