ارتباط توافق هسته ای با ایران و پایان بحران سوریه

تیک: این راهبرد شامل دخالت نظامی به منظور براندازی حکومت ها نیست، بلکه تنها شامل دخالت سیاسی و وارد کردن فشار برای ایجاد تغییر در آن ها و تلاش در جهت محقق ساختن توازنی است که امنیت و ثبات در کنار آن حکم فرما می شود و معیشت مردم به نحوی بهبود یابد که با تمام اشکال تروریسم مخالف شوند و هیچ طیفی از آنان تنها به این علت که از فقر، ظلم و ستم و محرومیت رنج می برند، محیطی برای رشد این گروه ها باقی نگذارد.

اما درباره اوضاع سوریه، با پایان یافتن عملیات نابودی سلاح شیمیایی درگیری ها در این کشور به پایان خود نزدیک می شود تا روسیه از وجود این سلاح ها به عنوان اهرم فشار و چانه زنی برای موضوعات دیگر و به دست آوردن دستاوردهایی اضافی در منطقه و یا خارج از آن استفاده نکنند.اما گفتگو با ایران در حال حاضر به موضوع برنامه هسته ای به منظور رسیدن به توافق نهایی با این کشور محدود می شود، زیرا بحث و گفتگو درباره موضوعات اختلاف برانگیز دیگر ممکن است باب سازش ها و بده بستان ها را باز کند.

این بدین معنی است که حل و فصل اوضاع سوریه و دیگر موضوعات مهم برای دو طرف، چند ماه وقت لازم دارد و شاید تا پیش از ماه ژوئن و یا ژوییه حل و فصل نشود. اشخاصی هستند که می گویند توافقی که در نشست سران آمریکا و عربستان حاصل شد به صورت پنهان باقی می ماند و به همین علت، هیچ بیانیه ای درباره آن صادر نشد تا این که درز اطلاعات آن باعث بروز نگرانی کشورهای درگیر در اوضاع منطقه به ویژه روسیه نشود.

اما می توان تحولات میدانی در سوریه را که با تحولات اوکراین مصادف شده زیر نظر قرار داد، زیرا طولانی تر شدن جنگ در سوریه پس از آن که پیامدهای آن تهدیدی برای کشور های همجوار شد دیگر قابل پذیرش نیست، به ویژه لبنان که امکانات محدود دارد و پناه دادن به بیش از یک میلیون آواره سوری امنیت و ثبات سیاسی و اجتماعی اش مورد تهدید قرار گرفته است. علاوه بر بار مالی که کشورهای درگیر در این جنگ متحمل می شوند.

النهار در ادامه نوشت: باید در انتظار تحولات اوضاع میدانی در سوریه به ویژه در جبهه گشوده شده در حومه لاذقیه باشیم. این تحولات میدانی می تواند یا نشان دهنده جنگی طولانی مدت باشد که دو طرف شرکت کننده را خسته می کند تا زمان راه حلی که آمریکا و روسیه با هماهنگی و توافق با متحدان خود آماده کرده اند فرا برسد و یا این تحولات به بازگشت به مذاکرات ژنو کمک می کند و آنچه در ژنو2 پذیرفته نمی شد در ژنو 3 پذیرفته شود.

در حقیقت، هم آمریکا و هم روسیه می دانند که رئیس جمهور بشار اسد داوطلبانه از حکومت کنار نمی رود و او تا زمانی که بتواند بقای خود را تحمیل کند در حکومت باقی می ماند. از این رو، راهی جز این که دو طرف درگیر را وادار به احساس فرسایش و خستگی کنند تا از این طریق راه حلی که برایشان آماده شده را بپذیرند وجود ندارد.

طبق اطلاعات موجود، هیچ راه حلی؛ نه نظامی و نه سیاسی برای بحران سوریه وجود ندارد و تنها پس از ویرانی تمامی سلاح های شیمیایی در سوریه و پس از توافق نهایی با ایران درباره برنامه هسته ای این کشور اوضاع در سوریه فیصله داده می شود.

آیا آنچه دو طرف درباره نتایج نشست سران آمریکا و عربستان می گویند درست است؟ چه کسی به دیگری نیرنگ می زند؟
میان آمریکا و کشورهای عربی به علت اقدام ها و تجربه های پیشین بحران بی اعتماد وجود دارد. در این راستا واشنگتن بارها و بارها تهدید کرد به سوریه حمله نظامی کند، اما با این بهانه که موفق به وادار کردن رئیس جمهور بشار اسد به چشم پوشی از سلاح شیمیایی شد از تهدید خود عقب نشینی کرده است.