اعتیاد و فحشاء در کمین کودکان خیابانی

پارسینه: سازمان تامین اجتماعی برای بیشتر ایرانی‌ها یعنی جایی که دفترچه بیمه می دهد که با آن می‌توان در هنگام مریضی نزد دکتر رفت و پول کمتری برای ویزیت و دارو داد.هر چند در شرایط فعلی بیشتر مردم می‌دانند که این دفترچه کاربرد زیادی ندارد چون بیشتر پزشکان با این دفترچه ویزیت نمی‌کنند و بیشتر داروها هم تحت پوشش بیمه نیست!

حالا از این‌ها که بگذریم سازمان تامین اجتماعی وظایف زیادی دارد که در کشور ما ناشناخته مانده‌اند.حتما تاکنون در فیلم‌ها و سریال‌های خارجی دیده‌اید که وقتی زن و شوهری با یکدیگر دعوا می‌کنند و کارشان به زد و خورد می‌رسد، علاوه بر پلیس، مامور سازمان تامین اجتماعی هم به محل اتفاق می‌آید.کار او این است که بررسی کند که آیا این زن و شوهر بچه هم دارند یا نه.اگر آنها صاحب فرزند باشند در اولین اقدام مامور تامین اجتماعی فرزند یا فرزندان آنان را به محل نگهداری بچه‌هایی می برد که پدر و مادرشان دچار مشکل هستند.بچه ها در آن مکان امن می‌مانند تا صلاحیت پدر یا مادرشان برای نگهداری از آنان تعیین شود.

سازمان تامین اجتماعی در کشورهای پیشرفته اجازه نمی‌دهد هیچ کودکی در خیابان گدایی کند و یا در خیابان کار کند.مثلا شیشه ماشین‌ها را تمیز کند و یا گل بفروشد و ...

یکی از وظایفی که برای سازمان تامین اجتماعی تعریف شده است، مراقبت ونگهداری از کودکان بی سرپرست و یا بد سرپرست است.اما در کشور ما متاسفانه سازمان تامین اجتماعی به این وظیفه خود اصلا توجه‌ای ندارد. در طول شبانه روز کودکان زیادی در خیابان‌ها مشغول کار هستند.کارهایی که هر آدمی با دیدن آنها متاثر می‌شود.همه ما می‌دانیم که این کودکان از سوی آدم‌های سودجو به کار وادار می‌شوند.در این میان دختربچه‌ها وضعیت اسف‌بارتری دارند.
در سرچهارراه‌ها، در مترو و اتوبوس‌های شرکت واحد دخترکانی دیده می‌شوند که برای دریافت پول از مردم از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند.برخی از آنان لباس عروس می‌پوشند و با عشوه‌گری آدم‌ها را به ترحم وامی‌دارند.برخی در معابر و پشت چراغ‌قرمزها جلوی ماشین‌های مدل بالا می‌ایستند، کاپوت و دستگیره درهای آنها را می‌بوسند و مقابل راننده‌ آنقدر تعظیم می‌کنند تا او مبلغی به آنها بدهد.

این کودکان شب‌ها اما وضع دردناک‌تری دارند.هر شهری تقریبا از ساعت 9 به بعد خلوت می‌شود و نیمه شب تا صبح اوج خلوتی خیابان‌هاست اما اگر نیمه شب گذرتان به خیابان‌ها و چهارراه‌های شلوغ بیفتد، حتما کودکان بی‌سرپرست و کار را می‌بینید که هنوز مشغول کار هستند.هنوز مقابل ماشین‌ها را می‌گیرند تا از آنها پول دریافت کنند.

نه پلیس نه شهرداری و نه سازمان تامین اجتماعی برای این کودکان فکری نمی کند.آیا تا به حال به این نکته فکر کرده‌اید که نیمه شب چه اتفاق‌های ناگواری می‌تواند برای این بچه‌ها و بخصوص دخترها رخ دهد.دخترکانی که امروز آسیب می‌بینند، فردا زندگی آنها به چه چیزهایی ختم می‌شود؛ فحشاء و اعتیاد دو موردی است که به شدت کودکان خیابانی را تهدید می‌کند.

از این کودکان بخصوص در شهرهای بزرگ بسیار هستند.کودکانی که سازمان تامین اجتماعی یا شهرداری باید آنها را جمع‌آوری کند و در محل امنی نگهداری کند.آنها را به مدرسه بفرستد و کارهایی را به آنها آموزش بدهد که آنان بتوانند در آینده شرافتمندانه کار کنند و پول دریافت کنند.اما واقعیت این است که کودکان خیابانی مانند زخمی بدخیم در سراسر کشور پخش شده‌اند و هیچ کس به فکر مداوای این زخم که روز به روز وسیع‌تر هم می‌شود، نیست.