«سجادی» با «سجادی» چه فرقی دارد؟
پارسینه: مصطفی شوقی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد، با نگاهی به سوابق و شخصیت نصرالله سجادی، این گزینه پیشنهادی حسن روحانی برای وزارت ورزش و جوانان را مورد توصیف و ارزیابی قرار داده است.
مثلثآنلاین: در این یادداشت آمده است: «سومین گزینه پیشنهادی دولت نه فردی سیاسی با سوابق خاص اقتصادی و مدیریتی بلکه فردی صرفا ورزشی است که همه عمر خود را در پستهای مدیریتی ورزشی از مدیرکلی تربیتبدنی آموزش و پرورش تا ریاست فدراسیون فوتبال و دبیرکلی کمیته المپیک گذرانده است.
نصرالله سجادی مدیری است که ورزش را جدا از مناسبات سیاسی در 30 سال اخیر دیده است و بیشتر مدیر حرفهیی در ورزش است تا فردی سیاسی - ورزشی. همینجاست که وقتی او را به عنوان گزینه سوم از سوی دولت روحانی برای وزارت ورزش و جوانان معرفی میکنند همه گروههای مختلف در ورزش از این گزینه حمایت میکنند زیرا او را صرفا مدیر ورزشی میدانند تا سیاسی. همین میتواند عامل اصلی موفقیتش باشد چون او ورزش را برای ورزش میخواهد.
همه گزینههای سیاسی که برای وزارت ورزش و جوانان مطرح بودند با مشکلی بزرگ به عنوان عدم آشنایی با ورزش روبهرو بودند؛ حتی کسانی مثل محسن مهرعلیزاده نیز با اینکه یکی از روسای سازمان تربیتبدنی بوده است اما بیش از آنکه خود را ورزشی بداند، فردی سیاسی میداند. پس حالا گزینه جدید یعنی نصرالله سجادی به عنوان فردی ورزشی نزدیک به گروه سیاسی که مدیریت اجرایی کشور را بر عهده دارد، میتواند خلاء موجود را پر کند زیرا او بیش از آنکه سیاسی و متعلق به یک جناح خاص سیاسی باشد، مدیری حرفهیی در ورزش و دارای سجایای اخلاقی بینظیری در ورزش است که شاید مهمترین آن مستقل بودن در تصمیمات و تحت تاثیر افراد و پدرخواندههای ورزش نبودن است.
تفاوت اصلی نصرالله سجادی با حمید سجادی - با اینکه از نظر نام خانوادگی یکی هستند - همین خود بودن و مستقل بودن است. چون حمید سجادی وقتی میخواست به صندلی وزارت ورزش تکیه بزند در همراهی با یک جناح سیاسی نامعتبر در دولت بیش از آنکه تکیه بر قهرمانیها و افتخارآفرینیهای خود داشته باشد، همراهی این جناح سیاسی را به پیشینه پر افتخارش ترجیح داد اما نصرالله سجادی مدیر سازمانی، با تحصیلات و سابقه مدیریتی بیش از حمید سجادی، زلف خود را به گروههای سیاسی خاصی گره نزده است و به خاطر همین خصلت است که در همراهی فکری با دولت، معاون ورزشی وزارت ورزش میشود و بعد از آن پس از رای نیاوردن آقای صالحی امیری، در میان منازعه افراد سیاسی برای معرفی شدن به مجلس، گزینه نهایی دولت میشود.
البته مطمئن هستم که در معرفی نصرالله سجادی، آقای صالحی امیری نقش اصلی را بازی کرده است اما هم صالحی امیری و هم دولت میدانند، اینبار برای ورزش فردی را معرفی کردهاند که یک مدیر خالص ورزشی است.
نصرالله سجادی که امید زیادی به رای آوردنش در صحن علنی مجلس است - به هر حال او گزینه سوم دولت است - میتواند با اشراف خود به ساختار ورزش در مسیر ناهمواری که ورزش کشور در پیش دارد، موفق شود. او با ارتباط خوبی که - خیلی نیاز به فریاد زدنش، همانند افراد دیگر نیست - با محافل بینالمللی دارد، میتواند مشکلات بینالمللی ورزش را حل کند. او با شناخت درستی که از بدنه نیروی انسانی ورزش کشور دارد، میتواند انتخابهای صحیحی برای ورزش کشور داشته باشد. او با شناختی که از مشکلات محتوایی و ضعف قوانین کنونی ورزش دارد، میتواند با تدوین ساختار جدید در قوانین و آییننامهها از درون، سازمان ورزش را دوباره بسازد.
نصرالله سجادی فردی جدی و با نظم است که رودربایستی ندارد. نمونه این مساله را میتوان در انتخابات برخی از فدراسیونهای ورزشی که در دوران صالحی امیری برگزار کرد، دید. هیاتهای استانی که به صورت سرپرست اداره میشدند در مجمع انتخابات حق رای نداشتند تا سازماندهی آرایی که در گذشته با عزل و نصب روسای هیاتهای استانی در انتخابات میشد، دیگر صورت نگیرد.
به نظر میرسد اقدامات اصلاحی او میتواند ورزش را از شرایط بسیار بد کنونی حداقل به شرایطی قابل تحمل از نظر پایش مدیریت نیروی انسانی فدراسیونهای ورزشی و مدیریت ستادی وزارت ورزش تغییر دهد.»
کاملا تحلیل درستیه و ای کاش جوانان را از وزارت ورزش حذف می کردیم تا جوانان ممکلت ما از بی عدالتی رنج نبرند. پس میشه گفت وزیر ورزش نه جوانان!