داروهای بدنسازی ناتوانی جنسی می‌آورند؟

آقای رضا که ۳ سال انواع داروهای بدنسازی را مصرف کرده، می گوید:

میل جنسی ام را از دست داده ام
چند وقت است به باشگاه بدنسازی می روید؟

حدود ۳ سال است بدنسازی کار می کنم. هدف من از ابتدای ورود به این رشته، داشتن اندامی عضلانی تر و حجیم تر بود. البته من اصلا لاغر و ظریف نبودم ولی همیشه دوست داشتم هیکلی پرتر و مردانه تر داشته باشم.
پس به نظر می رسد مصرف دارو را از همان ابتدا شروع کرده اید. درست است؟

بله، تقریبا تمام دوستانم که پیش از من به باشگاه می رفتند یا می روند، دارو مصرف می کنند و من هم از همان اول کار، استفاده از داروها و مکمل های مختلف بدنسازی را شروع کردم.
چه داروهایی مصرف می کردید؟

انواع مکمل های پروتئینی و ویتامینی، آمپول تستوسترون، نوشابه های انرژی زا، استروییدهای آنابولیک و آنتی استروژن های مختلف. البته هنوز هم بیشتر این داروها را مصرف می کنم.
چرا آنتی استروژن می خورید؟

به دلیل اینکه دچار عوارض استروییدها نشوم. من از متخصصان زیادی شنیده ام که آنتی استروژن ها می توانند عوارض استروییدها را خنثی یا مهار کنند.
۳ سال مصرف دارو عارضه ای برایتان نداشته؟

چرا، سردردهای گاه و بیگاه و ناراحتی های گوارشی زیادی در این ۳ سال سراغم آمده اند. از آن بدتر اینکه خلق وخویم کاملا به هم ریخته است. گاهی به شدت پرخاشگر و عصبی می شوم و به همه چیز واکنش نشان می دهم و گاهی منزوی و افسرده. تمام اینها قابل تحمل هستند اما نمی دانم با عارضه ناتوانی جنسی که سراغم آمده، چه کنم.
از چه زمانی متوجه بروز این مشکل شدید؟

۸ ماه است ازدواج کرده ام اما رابطه زناشویی ما محدود به هفته های اول، آن هم به اصرار همسرم بود. به هیچ وجه میل جنسی ندارم و حس می کنم توانایی برقراری رابطه زناشویی هم ندارم. همسرم مدام سرزنشم می کند و می گوید باید مصرف داروهای بدنسازی را کنار بگذارم تا مشکلم برطرف شود، اما من مقاومت می کنم.
چرا؟

چون می دانم با قطع داروها، دچار افت عضلانی می شوم. در حال حاضر، تنها چیزی که به من اعتماد به نفس می دهد، همین اندام عضلانی ام است اما از طرفی هم به دلیل مصرف داروهای بدنسازی، دچار سرکوب میل و توانایی جنسی شده ام. از اینکه می بینم مردانگی ام هم زیر سوال رفته، احساس حقارت می کنم. واقعا سر دوراهی قطع مصرف دارو یا ادامه مصرف مانده ام.
حرف آخر؟

از متخصصان می خواهم کمی در تصمیم گیری به من کمک کنند. نمی دانم با افت بدنی ناشی از قطع دارو چه کنم و نمی دانم باید خودسرانه مصرف داروها را قطع کنم یا تحت نظر پزشک باشم.
مهم ترین اندام جنسی مغز است!

لطفا درباره هورمون تستوسترون که به طور طبیعی در بدن آقایان ترشح می شود، کمی توضیح دهید تا بیشتر با عملکرد آن در بدن آشنا شویم.

یکی از تفاوت های جنین های دختر و پسر، این است که هورمون تستوسترون در بدن جنین های پسر ترشح می شود و در بدن جنین های دختر ترشح نمی شود. یعنی جنین های مذکر تحت تاثیر این هورمون مردانه قرار می گیرند و تغییرات جنسی هم در آنها ایجاد می شود. زمانی که پسرها به سن بلوغ می رسند، بیضه هایشان رشد می کند و ترشح این هورمون در بدن آنها بالا می رود. به همین دلیل هم علایم ظاهری مردانه مانند درآمدن ریش و سبیل، کلفت تر شدن صدا، رشد بیشتر عضلات و کمی درشت و چهارشانه تر شدن، کم کم از سن بلوغ به بعد در جنس مذکر پیدا می شود.
چرا تقریبا بیشتر افرادی که بدنسازی کار می کنند، به مصرف تستوسترون علاقه دارند؟

آنها می خواهند بدن خود را با یک هورمون خارجی، کمی مردانه تر و عضلاتشان را قوی تر وحجیم تر کنند.
آیا رابطه ای بین مصرف این هورمون و پرخاشگری بیشتر در آقایان وجود دارد؟

بله، برخی رفتارهای مردانه مانند جنگ طلب بودن یا قدرتمندتر بودن تحت تاثیر تستوسترون است. به همین دلیل افرادی مانند آقای رضا با مصرف هورمون های آندروژنیک مانند تستوسترون دچار پرخاشگری بیشتر می شوند و کمتر می توانند بر خشم و عصبانیت خود به موقع و در موارد لازم غلبه کنند.

گاهی از این داروها برای درمان اختلال های افسردگی هم کمک می گیرند. البته چنین داروهایی در خط اول و دوم درمان افسردگی نیستند و از آنها بیشتر در درمان افسردگی های مقاوم به درمان یا برای افرادی که به دلیل شرایط بد جسمانی در آی سی یو بستری هستند (به صورت خیلی نادر)، استفاده می شود تا خلقشان بهتر شود یا کمکی برای بهبود افسردگی شان باشد.
پس دلیل پایین آمدن خلق و احساس افسردگی در افرادی مانند آقای رضا که تستوسترون مصرف می کنند، چیست؟

افرادی که از تستوسترون استفاده می کنند، دچار پرخاشگری، بی قراری و اضطراب بیشتری می شوند. زمانی که فردی این ماده خارجی را برای مدتی دریافت نکند و بدن او با کمبود آن مواجه شود، به صورت جبرانی دچار علایم افسردگی مانند گوشه گیری، احساس خستگی بیشتر، بی حوصلگی و پرخوابی خواهد شد.

خیلی از افراد گمان می کنند مصرف هورمون تستوسترون باعث افزایش میل جنسی می شود. در حالی که واقعیت چیز دیگری است. به نظر شما، دلیل کاهش میل جنسی با افزایش مصرف تستوسترون، چیست؟

برخلاف باور عموم مردم، هرچقدر مصرف هورمون تستوسترون بالاتر برود، میل جنسی بیشتر نمی شود. به عبارت ساده تر، میل و توانایی جنسی به تعادل ترشح هورمون های مختلف در بدن بستگی دارد؛ نه به افزایش غیرطبیعی آنها از طریق مصرف داروهای مختلف. به طور کلی، در بدن زنان و مردان هورمون های جنسی جنس مخالف هم از غده فوق کلیه ترشح می شود.

یعنی در بدن آقایان هم هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون و در بدن خانم ها هورمون مردانه تستوسترون ترشح می شود و تعادل ترشح هورمون های زنانه و مردانه می تواند میل جنسی ایجاد کند. میل جنسی ربط چندانی به اندام های جنسی ندارد و امری فکری و مربوط به مغز، احساسات و تفکر افراد است.

به همین دلیل مغز انسان، مهم ترین اندام جنسی او محسوب می شود. وقتی فردی مانند آقا رضا، یک هورمون را از خارج به بدن خود می رساند، چرخه طبیعی ترشح هورمون در بدنش را مختل می کند. چنین کاری، نوعی فیدبک منفی برای بدن محسوب می شود و این پیام را به بدن منتقل می کند که من خودم هورمون را از بیرون به بدنم می رسانم و لازم نیست آن را تولید کنی. در نتیجه غده های تالاموس، هیپوفیز، فوق کلیه و بیضه ها که وظیفه ترشح هورمون در بدن را دارند، سرکوب می شوند و ترشح عا

دی هورمون ها در بدن انجام نمی شود. در نتیجه، میل جنسی کاهش می یابد و خلق وخوی فرد هم عوض می شود. ضمن اینکه معمولا اعتمادبه نفس افرادی که بدنسازی کار می کنند و استفاده از تستوسترون را هم در برنامه هایشان دارند، کم می شود.
چرا؟

چون به زودی متوجه می شوند باوجود داشتن هیکلی درشت و عضلانی، میل و توانایی جنسی ندارند و اگر مانند آقای رضا با سرزنش های همسر خود هم مواجه شوند، با کاهش اعتمادبه نفس بیشتری هم روبرو خواهند بود. در این صورت، بر سر دوراهی می مانند که آیا مصرف هورمون را قطع کنند و همین هیکلی که باعث اعتمادبه نفسشان شده از دست بدهند و افسرده تر شوند یا مصرف را قطع نکنند و با عوارض آن بسوزند و بسازند.
نظر شما چیست؟ بهترین راه کدام است؟

بهترین و عاقلانه ترین راه برای آقای رضا و امثال ایشان، قطع مصرف هرنوع دارو و مکمل بدنسازی یا هورمون های مختلف است. اگر آقای رضا مصرف داروها و هورمون های بدنسازی را همین امروز کنار بگذارند، بهتر از فرداست. گاهی مصرف طولانی مدت این داروها عوارض جبران ناپذیری خواهد داشت که حتی با قطع مصرف دارو هم از بین نخواهد رفت.

ممکن است این دوست عزیز با قطع مصرف داروها، دچار بحران و افسردگی دوره ای هم بشوند و به درمان نیاز داشته باشند اما توصیه می شود حتما تحت نظر یک روان پزشک و فوق?تخصص غدد، تحت درمان قرار بگیرند. احتمالا آقا رضا پس از قطع دارو با افت هیکل هم مواجه خواهند شد و شاید اعتمادبه نفسشان را هم بیشتر از دست بدهند اما باید بدانند که افت هیکل با ایجاد سلامت بیشتر همراه خواهد بود.

در هر صورت، بدنسازان باید بدانند که با مصرف خودسرانه هرنوع دارو و مکملی دچار عوارض مختلفی می شوند و هرچقدر این مصرف بیشتر ادامه یابد، عوارض ایجادشده، مقاوم تر و غیرقابل جبران تر خواهد بود.
آیا درست است که می گویند برخی بدنسازان، داروهای سرکو ب کننده میل جنسی مصرف می کنند؟

متاسفانه بله. بیشتر بدنسازانی که مکمل ها و داروهای مختلف بدنسازی مصرف می کنند، برای اینکه کمتر در خواب محتلم شوند، کمتر رابطه زناشویی داشته باشند یا در مواردی به دلیل اینکه در اثر افزایش میل جنسی، خودارضایی نکنند و میل جنسی شان کاهش یابد، داروهای سرکوب کننده میل جنسی مصرف می کنند تا با ارگاسم های پی درپی، انرژی بدنی شان افت نکند. تقریبا تمام بدنسازان هم مصرف چنین داروهایی را منکر می شوند. به هر حال، افرادی که این داروها را می خورند باید بدانند که مصرف مدام و طولانی مدت آنها می تواند به تدریج باعث کاهش توانایی جنسی شود.
مهم ترین علل ناتوانی جنسی

کاهش توانایی جنسی می تواند دلایل بسیار زیادی داشته باشد که یکی از آنها، اختلال در سیستم هورمونی وابسته به غدد جنسی، غده هیپوتالاموس و هیپوفیز است. ضمن اینکه اختلال در مسایل عروقی، شبکه عصبی ناحیه لگنی و در نهایت مشکلات روانی و افسردگی هم می توانند منجر به کاهش توانایی جنسی شوند.

به عبارت ساده تر، افراد مختلف باید برای داشتن توانایی جنسی سالم و مناسب، هم سیستم هورمونی سالمی داشته باشند، هم مبتلا به مشکلات و اختلال های عروقی مانند تنگی عروق نباشند، هم سیستم عصبی ناحیه لگنی شان طبیعی باشد و هم از اختلال های خلقی مانند افسردگی و اضطراب رنج نبرند.

البته مصرف برخی داروها مانند داروهای بدنسازی هم می تواند باعث ایجاد اختلال در عملکرد مناسب سیستم های مختلف بدن شوند و ابتلا به ناتوانی و کم توانی های جنسی را به دنبال داشته باشند. مثلا آندروژن ها و هورمون های جنسی مانند تستوسترون که به شدت و معمولا با دوزهای بالایی در میان بدنسازان استفاده می شوند، عوارضی مانند کاهش توانایی جنسی را به همراه دارند.

متاسفانه در موارد زیادی دیده شده این ناتوانی و کم توانی های جنسی بعد از قطع مصرف داروها هم اتفاق می افتند. از آنجا که با مصرف داروهای بدنسازی، محورهای هیپوتالاموس، هیپوفیز و غدد جنسی سرکوب می شوند، بنابراین از دست دادن توانایی جنسی پس از قطع داروهای بدنسازی، دور از انتظار نخواهد بود. هرچه مصرف این داروها بیشتر و طولانی تر باشد، امکان ابتلا به عوارض مختلف از جمله ناتوانی و بی میلی جنسی هم بیشتر خواهد شد.

گاهی ممکن است مجبور شویم زمان زیادی را برای درمان افرادی که به مدت طولانی داروی بدنسازی مصرف کرده اند، صرف کنیم. نکته مهم این است که افرادی مانند آقای رضا باید هرچه سریع تر برای رفع مشکلشان تحت نظر متخصص غدد و روان پزشک قرار بگیرند تا مشکلشان وخیم تر نشود. همان طور که ما مصرف خودسرانه داروهای بدنسازی را به هیچ فردی توصیه نمی کنیم، قطع خودسرانه و بدون مشورت با پزشک چنین داروهایی را هم درست نمی دانیم.

این داروها علاوه بر اینکه می توانند باعث کاهش میل جنسی شوند، در موارد بسیاری قادر به عقیم کردن (با کاهش میزان اسپرم ها) و کاهش سایز غدد جنسی فرد مصرف کننده هم هستند. به همین دلیل قطع آنها باید تحت?نظر پزشک باشد تا بتوان آسیب های ایجادشده را تا حدی برطرف کرد.
از استرویید به آنتی استروژن،
از چاله به چاه

آنتی استروژن ها جزو آن گروه از داروهایی هستند که سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ، استفاده از آنها را برای تمام ورزشکاران ممنوع کرده است. این داروها جزو گروه D مکمل ها طبقه بندی می شوند. مصرف خودسرانه آنتی استروژن ها عوارض دارویی بسیاری زیادی دارد. گومزتروپین، کلومیفن و تاموکسیفن جزو رایج ترین آنتی استروژن هایی هستند که بدنسازان مصرف می کنند. استروژن ها، انواعی از هورمون های جنسی زنانه هستند.

زمانی که سطح هورمون استروژن در بدن آقایان بالا برود، ویژگی های زنانه مانند بزرگ شدن بافت سینه (ابتلا به ژنیکوماستی) یا نازک شدن صدا در آنها پدیدار می شود. معمولا بیشتر افرادی که به صورت حرفه ای و نیمه حرفه ای بدنسازی کار می کنند، مصرف خودسرانه استروییدها را هم در برنامه های روزانه خود دارند و یکی از عوارض مصرف استروییدها، افزایش سطح هورمون زنانه استروژن در بدن مردانی است که این داروها را استفاده می کنند. به همین دلیل تعداد زیادی از بدنسازان برای پیشگیری از ابتلا به عوارض استروییدها و مهار این عوارض، آنتی استروژن مصرف می کنند و در واقع خودشان را نادانسته از چاله به چاه می اندازند.

آقا رضا ادعا می کنند که از متخصصان مختلف شنیده اند می توانند برای از بین بردن عوارض استروییدها، اقدام به مصرف آنتی استروژن ها بکنند درصورتی که مصرف خودسرانه هرنوع دارو، مکمل یا هورمون اشتباه است پس چطور می توان به افراد مختلف گفت برای دفع عوارض استروییدها، به جای قطع مصرف آنها بروند سراغ داروی پرعارضه دیگری مانند انواع آنتی استروژن ها؟ این تصور که در میان بسیاری از بدنسازان هم شایع است، به هیچ وجه مورد تایید پزشکان و متخصصان مختلف نیست.

تمام داروها و مکمل های بدنسازی اگر خودسرانه مصرف شوند، عوارضی مانند ناتوانی های جنسی، نازایی، مشکلات کبدی و کلیوی، جوش های پوستی، ریزش مو، نارسایی در دید چشم ها، سرخ شدن چهره، ناراحتی های قلبی و بیماری های روانی در پی خواهند داشت.

نکته دیگر اینجا است که داروهای آنتی استروژن غیرمستقیم با تحریک غده هیپوفیز، به ساخت گنادوتروپین و تاثیر LH روی بیضه ها کمک می کنند و به این ترتیب، باعث افزایش میزان تستوسترون در بدن می شوند. افزایش سطح تستوسترون و درنهایت بالارفتن میزان استروییدهای آنابولیک در بدن، هم می تواند باعث افزایش حجم عضله و قدرت شود و هم به مرور زمان، ابتلا به ناتوانی جنسی را در پی داشته باشد.

به علاوه، افرادی که خودسرانه هورمون تستوسترون مصرف می کنند، باعث مهار ترشح گنادوتروپین ها (LH, FSH) از غده هیپوفیز می شوند. این مساله می تواند در دراز مدت به تولید هورمون مردانه و نطفه مردانه (اسپرماتوزویید) آسیب بزند.

در ضمن، مصرف مقادیر زیاد و طولانی مدت هورمون های مردانه باعث از بین رفتن بیضه ها هم می شود. به آقا رضا و امثال ایشان توصیه می کنم به هیچ وجه سراغ استروییدها، آنتی استروژن ها و تستوسترون برای داشتن اندامی عضلانی نروند و سلامت جسم و روان خود را با مصرف خودسرانه چنین محصولاتی به خطر نیندازند.

در نهایت باید به آقا رضا اطمینان بدهم پس از قطع دارو و با انجام ورزش های مختلف قدرتی و استقامتی می توانند دوباره به اندام دلخواهشان برسند.