نصیحت بورخس به نویسندگان جوان
به جای توجه به انتشار اثر، در فکر خود اثر باشند. برای به چاپ رساندن نوشتههایشان عجله نکنند و هیچ وقت خواننده را از یاد نبرند و علاوه بر این ــ اگر داستان مینویسند ــ هرگز چیزی را که حقیقتاً قادر به تجسمش نیستند توصیف نکنند. .... در مورد سبک نصیحتم این است که فقر واژگان را بر غنای اغراقآمیز الفاظ ارجح بدانند. علنیترین و فاحشترین نقص اخلاقی که معمولاً مخفی نمیماند فضلفروشی و خودنمایی است. ... وقتی همه صفات و همه استعارههایی که در یک صفحه میخوانیم جدید و بدیعاند، معمولاً این امر را باید نشانه خودنمایی نویسنده گرفت که میخواهد حیرت و تحسین خواننده را برانگیزد. خواننده هرگز نباید به چیرهدستی نویسنده پی ببرد. مهارت وتبحر نویسنده باید به صورتی نامحسوس و محجوب به منصه ظهور برسد.
از کتاب گفتوگو با بورخس (مجموعهای از مصاحبههای بورخس) ترجمه کاوه میرعباسی
ارسال نظر