حسن روحانی در لبخند زدن سخاوتمند است اما ...!

حسن روحانی در لبخند زدن سخاوتمند است اما ...!

پارسینه: حسن روحانی ناگهان رو به سمت من، دومینیک دو ویلپن (وزیر امور خارجه فرانسه) و...

به گزارش پارسینه، جک استروا وزیر خارجه سابق بریتانیا در یادداشتی با عنوان"رئيس جمهور جديد ايران اميد به منطقه عرضه كرد" در روزنامه تلگراف به تحلیل پیروزی حسن روحانی در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری پرداخت،

در این یادداشت آمده است:


حسن روحانی ناگهان رو به سمت من، دومینیک دو ویلپن (وزیر امور خارجه فرانسه) و یوشکا فیشر (وزیر امور خارجه آلمان) کرد و گفت: "الان وقتش رسیده که بریم و رئیس جمهور رو ببینیم". ۲۱ اکتبر ۲۰۰۳ بود و ما در یک اتاق کنفرانس در وزارت امور خارجه ی ایران واقع در جنوب تهران نشسته بودیم. هیئت ما قرار بود که بر سر مسئله ی هسته ای با ایرانیان توافق کند.

برنامه ازین قرار بود که وقتی که ما و ایرانی ها در جلسه صبح به توافق رسیدیم در ساعت ۱۰:۳۰ به دیدار رئیس جمهور خاتمی، مقام مافوق روحانی برویم. اما حالا ساعت از ۱۰:۳۰ نیز گذشته بود و توافقی حاصل نشده بود.

من به او گفتم: "چیزی وجود نداره که ما بخوایم به خاطرش به دیدن رئیس جمهور بریم'. دومینیک گفت "هواپیماهای ما در فرودگاه هستند" و یوشکا اضافه کرد "خیلی خوشحال می شیم که بریم و سوارشون بشیم".

طرف ایرانی دچار ناامیدی و اضطراب شده بود، اما روحانی سریعا خودش رو جمع کرد و علائم اضطرابش برطرف شد. قرار شد که فرصت استراحتی داده بشه. او تلفن رو به دست گرفت و شروع به زنگ زدن به رئیس جمهور و مقام رهبری کرد تا بتونه قدرت مانور بیشتری به دست بیاورد و موفق شد. روحانی انعطاف پذیری خوبی از خودش نشون داد و ما به یک توافق نامه مهم دست یافتیم: عهدنامه ی تهران.

به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، روحانی در قلب سیاستهای امنیتی و خارجی ایران در طول زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی از ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ قرار داشت.البته تجربه ی او به زمان جنگ ۸ ساله ی ایران-عراق بر می گردد. من او را چندین بار در سفرهای پنجگانه ی خودم به تهران ملاقات کردم.

در رفتار، هیچ کسی نمی تواند به اندازی او در نقطه ی مقابل رئیس جمهور قبلی، محمود احمدی نژاد، قرار بگیرد. رفتار احمدی نژاد به شدت متخاصم جویانه است اما روحانی ذاتا مودب، محترم و علاقه مند به مذاکره است. کار کردن با او سر راست و عملی است، در عین حال او به شدت از منافع ایران، مردمش و انقلاب اسلامی دفاع می کند.

اشتباهی که بسیاری در غرب درباره ی ایران مرتکب می شوند مشاهده ی ایران به عنوان یک دیکتاتوری است. قدرت و حکومت در ایران به غایت پیچیده است.

رهبری در بالاترین نقطه قرار دارد اما حتی او هم باید در معادلات خود نیروهای سازنده ی قدرت در ایران اعم از سپاه پاسداران، روحانیون (که روحانی هم عضوی از آنان است)، پارلمان و رئیس جمهور منتخب را لحاظ کند.

زنده ماندن بدون جراحت در این محیط، خصوصا در دوران زمامداری محمود احمدی نژاد، مهارت های یک درباری در قرون وسطی را طلب می کند. همانطور که ریچارد دالتون، سفیر سابق انگلستان از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ نقل کرده است روحانی ارتباطاتی در تمامی نقاط حساس قطب نمای سیاسی ایران دارد.

روحانی در لبخند زدن، تردیدی به خود نشان نمی دهد، اما جایی از شخصیت او به شدت مرموز است. حدس من این است که او توانست شورای نگهبان و رهبری را متقاعد کند که گزینه ای امن برای حاکمیت خواهد بود. تنها در روزهای پایانی منتهی به انتخابات بود که او در کمپین تبلیغاتی خود با قدرت بسیار چشم نمای خود از ایران آینده را ترسیم کرد.

او خواهان بازگشت اعتدال به جای تندروی، حل مناقشه هسته ای و بازسازی اقتصاد کشور شد. طبق محاسبات و زمانبندی دقیق او، دیگر زمانی برای نیروهای تاریکی که انتخابات ۲۰۰۹ را آلوده کرده بودند باقی نمانده بود تا بتوانند به او آسیب برسانند.


انتخاب روحانی می تواند بهترین خبر برای آینده ی کل منطقه باشد، هم در ایران، و هم در سوریه، عراق، اسرائیل و فلسطین.

به هر حال دو خطر نیز در کمین خواهد بود. اولین این که، تصور کنیم که چیزی تغییر نیافته است و به این نکته اکتفا کنیم که روحانی، تنها احمدی نژاد خوش لباس است. طرز فکر بنیامین نتانیاهو چنین است. این نگاه، نگاهی بسیار مخرب می باشد.

دومین خطر آن است که فرض را بر این بگذاریم که همه چیز عوض شده است و انتظارات بسیار بالایی از روحانی داشته باشیم. دولت انگلستان باید رابطه ی دیپلماتیک کامل با ایران را مجددا برقرار کند.

روحانی در اگوست دولت را تحویل خواهد گرفت و مسیری طولانی پیش رو خواهد داشت. او می بایست کابینه ی خود را مشخص کند، برای آنها در پارلمان رای اعتماد بگیرد، او می باید با رهبر و سپاه پاسداران گفتگوکند و در انتها می بایست با غرب مذاکره کند.

کار کردن با او باعث آسودگی خواهد بود، او شیعه و ایرانی است و به شدت به هر دو هویت خود افتخار می کند. به او و ملتش شکیبایی، احترام و درک نشان بدهید. در این صورت احتمال بالایی وجود دارد که مذاکرات اتمی ۱۰ ساله ای که از سال ۲۰۰۳ آغاز شده است پایانی خوش داشته باشد

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار